Opinia na temat książki Którędy do raju

Elżbieta jest spełnioną felietonistką, żoną i matką. Jedyne, czego brakuje jej do szczęścia to podróże. Po wielu latach w końcu udaje jej się namówić męża, Prospera na zagraniczne wakacje. Mężczyzna przygotowuje dla rodziny niespodziankę, jaką są wakacje po najpiękniejszych europejskich miastach. Kobieta jest przeszczęśliwa, kocha swojego męża ponad wszystko, niepokoi ją jednak jego stosunek do syna. Prosper za każdym razem obiecuje naprawić swoje relacje z Kajtkiem, ale summa summarum zawsze kończy się na tym samym - ciągłe docinki z jego strony i niechęć do chłopaka wracają jak bumerang. Podczas pierwszej nocy w słoweńskim hotelu dochodzi do zatrzymania Prospera. Od tego momentu na jaw zaczynają wychodzić tajemnice mężczyzny. Elżbieta pozostawiona sama z dwójką dzieci - nastoletnim Kajtkiem i dziewięcioletnią Alą musi zmierzyć się z nową rzeczywistością, barierą językową i lękiem. Czy uda jej się odnaleźć siłę do walki?
Muszę przyznać, że z dwóch powodów trochę ciężko czytało mi się tę książkę. Pierwszy powód to sposób narracji-nie do końca mogłam wczuć się w ten klimat. Drugi powód to główna bohaterka. Irytująca Elżbieta. Jej uległość wobec męża i ciągłe przymykanie oczu na jego zachowanie doprowadzało mnie na skraj cierpliwości. Facet obraża ich dziecko, jest gburowaty, chamski i sfrustrowany, a ona za każdym razem go usprawiedliwia, tłumacząc sobie, że pewnie ma zły dzień i już za chwilkę, za momencik na pewno zmieni swoje nastawienie. Nie do końca ta książka do mnie trafiła. Wzbudza emocje, a oto przecież chodzi! To, że nie polubiłabym się prywatnie ani z Prosperem, ani z Elą to już osobna kwestia. W każdym razie polecam Wam sięgnąć po tę książkę, bo niewątpliwie ma swój klimat i jestem przekonana, że znajdzie, a nawet już znalazła wiele przychylnych jej czytelników i czytelniczek.