Księga wieszczb

Simon Watson po latach odkrywa swoje korzenie za pośrednictwem starej księgi podesłanej przez antykwariuszy, mających na uwadze pojawiające się w treści nazwisko jego babki. Dzięki temu znalezisku poznaje historie swojej rodziny, klątwę jaka ciąży na kobietach z jego rodu i pewnych zdolnościach. Mamy tu do czynienia z przepowiadaniem przyszłości, odczarowywaniem złego i zmierzeniem się z własnymi słabościami oraz poznaniem trochę nierealnego świata.
O ile narracja dotycząca teraźniejszych wydarzeń była dla mnie do zaakceptowania, o tyle przeszłość - mimo iż tak istotna dla całej fabuły - bardziej magiczna, niewytłumaczalna, stała się dla mnie słabszym, z czasem nawet męczącym ogniwem.

Mój zawód tym większy, iż z ogromnym entuzjazmem podeszłam do tego tytułu. Co do szczegółów to nie przepadam za motywami cyrkowymi w treści, tak jak nie lubię w ogóle areny cyrkowej ze wszystkimi jej atrybutami już od dzieciństwa. Szeroko pojęte wróżbiarstwo tez nieszczególnie mnie interesuje, nawet jeśli znajdują się na stronach książek. A wszelkie elementy magiczne mogą być dobrym uzupełnieniem budowania opowieści, jednak w przypadku "Księgi wieszczb" wydaje mi się, że tych wszystkich elementów jest za dużo. Bardziej zaciekawił mnie niesamowity świat we "Wrzosowiskach" Moniki Rebizant-Siwiło, gdzie fabuła również opiera się na rozbudowanych wątkach magicznych, a przeczucia oraz widzenia kobiet z rodziny naznaczonej klątwą stanowią oś.
A tak globalnie: nie przypadł mi do g...

"Księga wieszczb" to intrygująca i nieoczywista opowieść, w której skrywana głęboko przeszłość bohaterów odgrywa główną rolę, a jej wpływ na teraźniejszość ma decydujące znaczenie.
Rzadko się to zdarza, ale w przypadku tej opowieści trudno jest się zdecydować, która płaszczyzna wydarzeń bardziej przypadła mi do gustu. Być może z racji tego, że obie tak płynnie się przenikają i obie są równie interesujące.

Bardzo lubię powieści, których fabuła dotyczy manuskryptów, "białych kruków", czy po prostu starych, zagadkowych tomów, które albo budzą się do życia na skutek określonych wydarzeń, albo towarzyszą bohaterom od samego początku. Takie historie wywołują we mnie szczególny dreszczyk emocji i zawsze z przyjemnością po nie sięgam. "Księga wieszczb" jest właśnie jedną z takich opowieści.