Na czym polega błąd troglodytów, heretyków z Galacji czy manichejczyków? Jaka fałszywa myśl przyświecała florianom, chiliastom, montanom i krążącym? Kto i dlaczego uznany został za głównego herezjarchę wczesnochrześcijańskiego?
Odpowiedź na te pytania znajdziemy w Księdze różnych herezji (Diversarum hereseon liber) Filastriusza z Brescii, żyjącego w IV wieku biskupa i pisarza wczesnochrześcijańskiego. Zawiera ona omówienie stu pięćdziesięciu sześciu herezji, które pojawiły się przed przyjściem Chrystusa i po Jego męce. To najstarszy spośród napisanych po łacinie katalogów herezji i jedyne zachowane dzieło Filastriusza, zaś przekład ks. Mariusza Szrama, połączony z naukowym opracowaniem tekstu, jest pierwszym tłumaczeniem na język polski całości księgi.