Królestwo miedzi

Nawet opasłe książki kończą się za szybko..

Powrót do Dewabad.
Mija pięć lat, odkąd książę Alizjad pokonał nieustraszonego i potężnego Darajawahasza. Życie musi się toczyć dalej, a skutki tamtego wydarzenia odbijają się w różnoraki sposób na naszych bohaterach. W międzyczasie Królestwo szykuje się do obchodu ważnego i znaczącego święta, a my towarzyszymy bohaterom w ich rozterkach i niepewności w nadchodzącym czasie. Wszystko to dąży do pełnego napięcia zakończenia, sprawiając, że sami jesteśmy skołowani, której stronie zaufać..

W pierwszym tomie autorki S. A. Chakraborty zakochałam się bez pamięci. Z niecierpliwością wypatrywałam wzmianki o kontynuacji, gdyż zakończenie przyprawiło czytelnika o pustkę i kaca czytelniczego. I tak w końcu nadeszła chwila kiedy w moje ręce trafiła druga część "Królestwo miedzi", a ja pokochałam historię jeszcze mocniej. Mogę Was zapewnić, że pierwszy tom był dużo spokojniejszy, przepełniony wzajemnym poznawaniem nas z zarysowaną fabułą, ale także na odkrywaniu piękna i uczuć bohaterów. Tutaj w drugim tomie dzieje się naprawdę wiele, a długie rozdziały tylko dodają kolejnych intryg.
Rozpoczęło się przygotowywanie do wielkiego wydarzenia, a każda strona książki w dalszym stopniu napawa nas obrazem i wypełnia kolejnymi towarzyszącymi emocjami.
Jeszcze bardziej polubiłam postaci, a z czasem jaki się rozwinął tylko pokazuje bardziej ich dojrzałość.
W dalszym ciągu jest zachowany klimat, gwarantując dobrą akcję ...

"A potem przed nimi pojawił się Dewabad.
Miasto w porównaniu do łodzi było tak olbrzymie jak lew przy komarze. Gęsta mgła kłębiła się u podnóży olbrzymich, błyszczących, mosiężnych murów, a ich ogrom zasłaniał niebo. Znad ich szczytu wyglądały minarety z piaskowego szkła i delikatne stupy, starożytne ceglane zikkuraty i świątynie wykładane jasną ceramiką. Wszystkich ich strzegła prosta, zwieńczona blankami wieża Cytadeli, wysoka i dumna, symbol Am Geziry."

"Królestwo miedzi", druga część trylogii Dewabad S.A. Chakraborty, pozostaje w tym samym klimacie co "Miasto mosiądzu" - wszystko wibruje magią, pałac żyjący własnym życiem ciągle zaskakuje, a sieci intryg i spisków nakładają się na siebie. Powiązania i zdrady łączą się ze sobą i prowadzą do pytań: komu zaufać? Po czyjej stanąć stronie? Kto jest tu dobry, a kto zły? Kto wygra ostateczną potyczkę w drodze do panowania nad miastem? Do czego można się posunąć, aby osiągnąć swój cel? I czy wszystko obróci się w pył?

Moja opinia może okazać się niepopularna, bo ten tom podobał mi się minimalnie mniej od pierwszego. Mógł mieć na to wpływ brak czasu i przerywane czytanie, a może fakt, że przez większość książki znajdujemy się w jednym miejscu, czyli Dewabadzie - choć na początku towarzyszyliśmy dwóm bohaterom w ich zmaganiach poza stolicą.

Mimo wspomnianych powyżej intryg, akcja rozpędza się dość wolno - jednak im bliżej końca przyspiesza tak gwałtownie, że otrzymujemy jazdę bez trzymanki, która...

"To Dewabad, miasto które miażdżyło wszystkich mieszkańców, od despotycznego króla, po szafickiego robotnika zakradającego się do jej ogrodu. Dewabadem rządziły strach i nienawiść, rosnące przez stulecia na żyznej glebie przelewanej krwi i wzajemnych uraz. Tutaj każdy próbował przeżyć i zapewnić to samo najbliższym. Tu nie było miejsca na zaufanie."
Obawiacie się syndromu drugiego tomu, to z ulgą donoszę, że możecie spokojnie zabierać się za czytanie, ponieważ "Królestwo miedzi" jest po prostu świetne. Jednocześnie podobne do poprzedniej części, bo to przecież kontynuacja, ale też diametralnie różne. "Miasto mosiądzu" było wprowadzaniem do tego niesamowitego świata, o wiele lżejszym, prawie, że baśniowo-romantycznym, tymczasem tutaj fabuła przybiera znacznie mroczniejsze oblicze. Jest bardziej poważniej i brutalniej, akcja się zagęszcza, mnożą się spiski i tajemnice, i nie wiadomo komu można zaufać. Warto podkreślić, że "Królestwo miedzi" zaczyna się parę lat po wydarzeniach w poprzednim tomie, przez co charakterystyka postaci, jest bardziej pogłębiona i dojrzalsza. Jedyne co wciąż jest niezmienne to magiczny, pustynny arabski klimat, który porywa czytelnika bez reszty i zostaje z nim długo po lekturze, nie przegapcie tej serii.