Kraina Popiołu

Po zachwycie "Cesarstwem piasku" liczyłam, na to że w drugim tomie zostanę od razu wrzucona i wciągnięta w wir wydarzeń, bo moim jedynym zarzutem do książki był przydługi wstęp. Niestety autorka zdecydowowała się na zabieg, który tylko pogłębił tą wadę - akcja "Krainy popiołu" dzieje się kilka lat po zdarzeniach z tomu I, a główną bohaterką nie jest ukochana przeze mnie Mehr, tylko jej siostra Arwa.

Nie umiem jednoznacznie stwierdzić, czy książka mi się podobała. Okropnie mi się dłużyła, zdecydowanie nie jestem fanką tego tempa, bo po prostu zniechęca do skończenia powieści. W "Krainie popiołu" brakowało mi akcji oraz klimatu "pogańskich" wierzeń i obrzędów które zachwyciły mnie w I tomie - tutaj jest z kolei duuużo więcej polityki.

Ponownie mamy bardzo powolne budowanie historii bohaterki i nakreślenie sytuacji w jakiej się znajduje. Arwa jest młodą wdową, która chcąc na powrót stać się "użyteczną", dobrowolnie oddaje się w służbę cesarstwa i wraz nieksięciem Zahirem, poszukują we wspomnieniach swoich przodków odpowiedzi na to, jak uratować kraj przed klątwą i niepowodzeniami.

"Kraina popiołu" ma bez wątpienia kilka rewelacyjnych elementów. Przede wszystkim przedstawia cesarstwo, które próbuje przetrwać po upadku ucieleśnienia wiary ludu. Władza również jest zachwiana, następuje jej rozłam, obserwujemy panujący wszędzie chaos i strach, co próbuje wykorzystać bardzo ciekawy antagonista! Chociażby on mógłby pojawiać się częściej i nadać historii...

Kraina popiołu Tasha Suri - jest to 2 tom.

Gdy przeczytałam Cesarstwo Piasku miałam mieszane uczucia. Nie porwała mnie tak, jak zakładałam, ale postanowiłam dać szansę kolejnej książce i przekonać się, jak rozwinie się sytuacja.
To był bardzo dobry pomysł. Zdecydowanie ta, podobała mi się bardziej!
W Krainie popiołu dostajemy dalszą historię z punktu widzenia młodszej z sióstr - Arwy.
Możemy lepiej przyjrzeć się „ptakom”, które w „Cesarstwie Piasku” były opisywane jako „Dewa”. Tam, nie do końca mieliśmy jasność czym są, dlaczego itd. Tutaj… momentami było upiornie. Oczywiście w pozytywnym znaczeniu tego słowa! Świetnie wykreowane postacie! Chciałabym poczytać więcej o nich!

Gdy zanurzasz się w Krainie popiołu… Sen mieszał się z jawą. Nie zawsze wiesz, kiedy to, co się dzieje - jest naprawdę. Ale czy to, co nam się śni nie jest rzeczywistością? Nie wydarzyło się lub nie wydarzy? Co tak naprawdę znaczy być prawdą? Czy to nie jest tylko kwestia tego, co mamy w głowie i na co się zgodzimy?

Wszystko co przeżywała Arwa zasługuje koniecznie na kontynuację, ale z tego co czytałam, to chyba jej już nie będzie?
Właśnie teraz zrobiło się naprawdę ciekawie. Arwa ma potencjał.
Polubiłam ją bardziej niż jej siostrę Mehr.

Świat jaki otacza naszą bohaterkę jest niesamowity. Pustynia, cesarstwo, mieszkańcy, wszystko to kojarzy mi się z Półwyspem Arabskim i Islamem. Klimat, suchość powietrza, stroje, zachowanie… tajemniczość…

...