Pionierska próba rekonstrukcji dziejów Kościoła katolickiego na obszarze byłych Kresów Północno-Wschodnich RP, a w szczególności Grodzieńszczyzny, w najtrudniejszym okresie – 1939–1956. Ukazanie strategii antyreligijnej sowieckich władz lat 1939–1941 oraz 1944–1956, programów walki ze światopoglądem religijnym w różnych środowiskach i grupach wiekowych, działań zmierzających do ateizacji szkolnictwa, metod niszczenia struktur świeckich powiązanych z Kościołem i ingerowania w życie wewnątrzkościelne. Szerokie przedstawienie pracy duszpasterskiej w nowej rzeczywistości politycznej, postaw duchowieństwa wobec zarządzeń komunistycznej władzy, jego związków z polskim podziemiem niepodległościowym, losów, często tragicznych, kapłanów, zakonników i zakonnic. Omówienie sytuacji Kościoła na tych terenach w okresie okupacji niemieckiej (1941–1944). W książce wykorzystano niepublikowane dotąd dokumenty z archiwów białoruskich, litewskich i polskich.