/o-1006253/n/koniec-niewinnosci-tw)
Żydowska przeszłość Polski i pamięć o Holokauście wciąż są przyczyną rozmów i kłótni!
Zrujnowana podczas drugiej wojny światowej Polska posiada szczególny status w żydowskiej pamięci o Zagładzie i historii Holokaustu. Od kilkunastu lat dzięki wolności słowa i dostępowi do archiwów możliwy jest krytyczny powrót do tej epoki. Historycy, dziennikarze i artyści nieustannie otwierają kolejne drzwi, za którymi aż roi się od mniej lub bardziej niewygodnych pytań. Festiwale, prasa, programy radiowe i telewizyjne oddziałują na młode pokolenie. Ożywa mała społeczność żydowska. Jednocześnie coraz większą rolę odgrywa polityka historyczna, a sama historia bywa nadużywana.
Jean-Yves Potel podczas pracy w ambasadzie Francji w Warszawie poznał osoby starające się odkryć, poznać i upamiętnić zamazaną żydowską przeszłość w polskich miastach i miasteczkach. Starał się zrozumieć ich motywacje oraz podejmowane działania.
Celem „Końca niewinności” jest przedstawić tę pracę polskiego społeczeństwa nad sobą i swoją przeszłością. Niczym w zapiskach z podróży po Warszawie, Krakowie czy Lublinie autor przywołuje miejsca pamięci, rozmowy portretujące głównych aktorów odrodzenia oraz dzieli się własnymi refleksjami o tej wywołującej tak wielkie emocje części historii Polski.
Zrujnowana podczas drugiej wojny światowej Polska posiada szczególny status w żydowskiej pamięci o Zagładzie i historii Holokaustu. Od kilkunastu lat dzięki wolności słowa i dostępowi do archiwów możliwy jest krytyczny powrót do tej epoki. Historycy, dziennikarze i artyści nieustannie otwierają kolejne drzwi, za którymi aż roi się od mniej lub bardziej niewygodnych pytań. Festiwale, prasa, programy radiowe i telewizyjne oddziałują na młode pokolenie. Ożywa mała społeczność żydowska. Jednocześnie coraz większą rolę odgrywa polityka historyczna, a sama historia bywa nadużywana.
Jean-Yves Potel podczas pracy w ambasadzie Francji w Warszawie poznał osoby starające się odkryć, poznać i upamiętnić zamazaną żydowską przeszłość w polskich miastach i miasteczkach. Starał się zrozumieć ich motywacje oraz podejmowane działania.
Celem „Końca niewinności” jest przedstawić tę pracę polskiego społeczeństwa nad sobą i swoją przeszłością. Niczym w zapiskach z podróży po Warszawie, Krakowie czy Lublinie autor przywołuje miejsca pamięci, rozmowy portretujące głównych aktorów odrodzenia oraz dzieli się własnymi refleksjami o tej wywołującej tak wielkie emocje części historii Polski.
