Komentarz do Hermeneutyki Arystotelesa tom 1-2

Tom 1 Podążając ściśle za układem traktatu Arystotelesa, Boecjusz porusza w sześciu księgach swego dzieła następujące tematy: ? ogólna teoria znaczenia (trójkąt semantyczny ?rzeczy?pojęcia?słowa?) ? klasyfikacja znaków mówionych ? klasyfikacja części mowy oraz wyrażeń złożonych ? ontologiczne założenia semantyki nazw i czasowników ? pojęcie sprzeczności i przeciwieństwa między zdaniami ? odróżnienie zdań ogólnych, nieokreślonych i szczegółowych ? relacje logiczne między zdaniami prostymi ? zagadnienie statusu logicznego zdań o przyszłości (słynny problem ?bitwy morskiej?) ? relacja między koniecznością, naturą i wolnym wyborem ? pojęcia i zdania modalne. Komentarz Boecjusza był w średniowieczu jednym z ważniejszych dzieł z zakresu filozofii języka i logiki. Jednak jego obecne znaczenie nie ogranicza się tylko do wartości historycznej. W wielu spornych kwestiach dotyczących Arystotelesowskiej teorii języka uwagi Boecjusza mogą nadal być bardzo pomocne ? również dzięki temu, że dają nam możliwość zapoznania się z opiniami i interpretacjami greckich komentatorów późnej starożytności. Tom 2 Dla średniowiecznej filozofii języka Hermeneutyka Arystotelesa była tekstem podstawowym. Ten krótki traktat zawiera zarys teorii języka i znaczenia, stanowi też wprowadzenie do analizy relacji logicznych między zdaniami oraz do analizy pojęć modalnych. W przyswojeniu teorii Arystotelesa przez scholastyków kluczową rolę odegrał Boecjusz, który przekazał im zarówno łaciński przekład, jak i najważniejsze naukowe opracowanie tekstu. Z jego komentarza (zwanego ?drugim? lub ?większym?) korzystała większość logików aż do połowy XIII wieku, z Piotrem Abelardem na czele. W późniejszym okresie odwoływali się do niego tacy autorzy jak Tomasz z Akwinu czy Wilhelm Ockham. Boecjusz nie tylko objaśnił tekst Arystotelesa, ale wzbogacił też swój komentarz o elementy zaczerpnięte z innych greckich autorów. Jego dzieło jest ważnym świadectwem późnoantycznej refleksji filozoficznej. Przekazuje nam debaty toczone m.in. na temat koncepcji trzech poziomów języka (pisanego, mówionego i myślnego), relacji między determinizmem i ludzką wolnością oraz słynnego problemu statusu logicznego zdań o przyszłości.