Anicjusz Boecjusz

Boecjusz (łać. Anicius Manlius Severinus Boëthius) – rzymski filozof, tłumacz Arystotelesa, teolog chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i polityk.
Boecjusz chciał przetłumaczyć na łacinę i opatrzyć komentarzami wszystkie dzieła Arystotelesa oraz dialogi Platona. Miał zamiar wykazać, że teorie Arystotelesa oraz Platona są wewnętrznie zgodne i uzupełniają się wzajemnie, a wszystkie rozbieżności są pozorne. Był on reprezentantem oraz przekazicielem tradycji neoplatońskiej, pozostaje jednak problem, gdzie zdobył tak pogłębioną znajomość tego nurtu.
Boecjusz chciał ocalić podstawy wiedzy, komponując podręczniki sztuk wyzwolonych; pierwszym było Wprowadzenie do arytmetyki - dzieło to stanowiło adaptację popularnego podręcznika matematyki autorstwa neopitagorejczyka - Nikomacha z Gerazy. Cztery dyscypliny matematyczne stanowią quadrivium, poprzez studium niezmiennych przedmiotów matematyki, umysł może się wznieść na szczyty doskonałości. Matematyka stanowi zatem niezbędne przygotowanie do filozofii. Następny podręcznik to Wprowadzenie do muzyki – prezentowana teoria muzyki jest wzorowana na teorii Nikomacha z Gerazy oraz sięga do źródeł wcześniejszych – Archytasa z Tarentu czy Filalosa. Wyróżnia muzykę świata, człowieka i instrumentalną.
Boecjusz został stracony najprawdopodobniej w 525. Możliwe, że przed śmiercią został poddany torturom. Taki sam los spotkał jego teścia, głowę senatu, Symmachusa, który głośno wyrażał swoje niezadowolenie i oburzenie na bezwzględność władcy.