Koligacje

Ech, jak to potrafi być miło. Jak kiedyś było miło, kiedy historie miały trochę więcej sensu, a bohaterowie cokolwiek więcej niż piękne ciało, oczywiście fenomenalny umysł, poczucie humoru…
Jeśli w historii poszukujemy czegoś więcej, to zapraszam do Koligacji.
Historia rodem z Kornwalii w której mamy złego umierającego ojca, którego nieślubne dzieci rozsiane są po okolicznych gospodarstwach, a i w samym domu żyje ich dwójka z matką. Córkę z prawego łoża, starą pannę, całkiem brzydką, a już zdecydowanie paskudnie ubraną, posiada jedną. A jako, że ojciec długi miał wielkie bo i hazard uprawiał zbyt często i co chwila jakieś dziecko pojawiało się na horyzoncie, to panna w trosce o losy rodziny, domu, tychże dzieci przejęła po ojcu statek i ku radości okolicznych mieszkańców, zajęła się przemytem. Nie osobiście oczywiście, ale w tej materii mogła liczyć na mnogie rodzeństwo przyrodnie płci męskiej. I tak sobie żyli do momentu kiedy ojciec zaniemógł na tyle, że majątek przeszedł w ręce kuzyna. Niezbyt poważanego przez ojca bo z zawodu młody dżentelmen był księdzem, a właściwie wykładowcą na uniwersytecie, specjalizował się w materii przeszłych Greków, nie tolerował używek i rozpusty. Taki oto wzór męskich cnót trafia do majątku jako nowy Pan na włościach. Lekko nie ma, bo okoliczni są mu nieufni, niemodnie ubrana stara panna kręci się groźnie po domu. Trochę pociechy znajduje u boku sąsiada z którego to kawal drania jest, ale nasz bohater tego nie dostrzega, gdyż w sumie w...