Kolej podziemna

"Kolej podziemna" pozostaje dla mnie jedną z najlepszych książek ostatnich lat.
Oszczędny, chwilami wręcz surowy styl Whiteheada, kontrastuje z tematem okrucieństwa człowieka wobec człowieka, ale czyni to powieść jeszcze bardziej poruszającą. Mimo trudnego tematu, akcja jest interesująca i płynna. Nie ma tu zbędnego patosu, czy taniej gry na emocjach, jest za to cała galeria wyrazistych i wielowymiarowych postaci.
Osią fabuły są losy Cory, młodej, czarnoskórej dziewczyny, żyjącej na plantacji bawełny w Georgii, która podejmuje ucieczkę z niewoli. Niezłomność Cory w dążeniu do wolności, sprawia, że jest to jedna z najbardziej inspirujących postaci z jakimi spotkałam się w literaturze.
Gorąco polecam.

Opis mnie zaciekawił ale banderola krzycząca ileż to nagród zdobyła książka i jakie uznanie
- bardzo mnie przeraziła.
I moje przerażenie było uzasadnione. Kolejny raz peany pochwalne dotyczą książki,która jest zaledwie przeciętna.

"Whitehead odsłania przed czytelnikami tajniki systemu przerzutowo ratunkowego dla zbiegłych niewolników, odtwarzając precyzyjnie misterną konstrukcję systemu i przerzutowe szlaki. Niezwykle wiarygodnie oddaje też opresję niewolniczego życia, codzienny znój, strach, pragnienie wydostania się na wolność."

Tytułowa kolej podziemna jest opisana ale w moim odczuciu nie wnikliwe ani nie misternie.
Podążając szlakiem ucieczki Cory poruszamy się stanowczo za szybko a to co ją spotyka,przemyka rozmazane jak widok za oknem pośpiesznego. Nie sposób zatopić się w lekturze aż po kres.Nie sposób się wzruszyć ani zadumać nad losem tysięcy niewolników. Ich codzienna udręka,cierpienie i śmierć powinny czytelnika sponiewierać,chwycić za gardło i wycisnąć łzy z oczu.
To co u innych jest opisane z żarem,zaangażowaniem i sugestywnie ,u Colsona Whiteheada daje wrażenie spłycenia tematu.Pojawia się rozczarowanie
i niedosyt. Te wszystkie szumne obietnice z okładki są tylko zręcznym odbiciem akcji marketingowej.
O niewolnictwie, abolicjonistach,o walce o wolność i godność - pisano wielokrotnie i znacznie lepiej niż Colson W.
"Kolej podziemna" to kolejna po "Drodze do domu" Yaa Gyasi - powieść wydmuszka. To,że pisze się o rz...

To nie jest łatwa książka.
To nie jest przyjemna książka.
To kawałek niechlubnej historii Stanów Zjednoczonych.
Autor prowadzi nas przez stany niewolnictwa. Bohaterka stara się uciec od podłości właściciela terenów na południu. Ucieka w poszukiwaniu szczęście i wolności.
Można powiedzieć, że co stan o obyczaj. Nie od dziś wiadomo, że każdy stan może stanowić własne prawa. Dlatego podróż tą koleją mimo wszystko zbogaca.
Colson Whitehead nie traktuje czytelników lekko. Nie oszczędza bohaterów. Co rusz serwuje im kolejne okrucieństwa i tortury.
Czytając "Kolej podziemną" potrzebne są stalowe nerwy.