Książka uhonorowana Nagrodą Pulitzera 2017 i National Book Award 2016. Zdobywczyni Goodreads Choice Award w kategorii „historical fiction”. Cora jest niewolnicą w trzecim pokoleniu na plantacji bawełny w stanie Georgia. Jej życie nie jest łatwe, a będzie jeszcze gorzej, bo lada moment z dziecka stanie się kobietą. Kiedy Ceasar, najnowszy nabytek z Wirginii, opowiada jej o podziemnej kolei, oboje decydują się zaryzykować ucieczkę. Po piętach depcze im pościg, a schwytanie oznacza los gorszy od śmierci. Tytułowa kolej podziemna to określenie stworzonej przez abolicjonistów sieci przerzutowej zbiegłych czarnych niewolników z południowych stanów Ameryki głównie na północ do Kanady, a także do Meksyku. Na ten skomplikowany system ucieczkowy składały się drogi, tunele, szlaki, bezpieczne kryjówki, przewodnicy, organizacje i społeczności. Nazewnictwo kolejowe tworzyło tajny kod, jakim posługiwali się uciekinierzy i abolicjoniści. Do sekretnego języka dochodził też system tajnych znaków graficznych. Whitehead odsłania przed czytelnikami tajniki systemu przerzutowo ratunkowego dla zbiegłych niewolników, odtwarzając precyzyjnie misterną konstrukcję systemu i przerzutowe szlaki. Niezwykle wiarygodnie oddaje też opresję niewolniczego życia, codzienny znój, strach, pragnienie wydostania się na wolność.
Kolej podziemna
Colson Whitehead
6.7
/10
Ocena 6.7 na 10 możliwych
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów
/o-1323042/n/kolej-podziemna)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
6.7
/10
Ocena 6.7 na 10 możliwych
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów
Na podstawie 25 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: The Underground Railroad
Data wydania: 2017-06-14
ISBN: 978-83-65781-01-7, 9788365781017
Wydawnictwo: Albatros
Kategoria:
Powieść historyczna
Stron: 384
Mamy 4 inne wydania tej książki
Autor
/5bae741eabe7b1dbc388b144b41babcc/n/colson-whitehead)
Colson Whitehead
Urodzony 6 listopada 1969 roku w USA (Nowy Jork)
Colson Whitehead – amerykański pisarz, laureat Nagrody Pulitzera, National Book Award i Nagrody im. Arthura C. Clarke’a. Urodził się 6 listopada 1969 w Nowym Jorku jako Arch Colson Chipp Whitehead w rodzinie Archa S. i Mary Anne Woody Whitehead. ...
Pozostałe książki:
/edef0c9b-4b66-4c57-8ae9-54cccdf974aa/n/miedziaki)
/d0a85c96da60288665acdb49eeab5c97/n/kolej-podziemna)
/9c16a5fa289ab1b4b57a62c407802a85/n/rytm-harlemu)
/e6b7b7754276f078c751872ecf902927/n/intuicjonistka)
/41596773de561fcc0c92e9a82ba989f4/n/reguly-gry)
Wszystkie książki Colson Whitehead
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Ludzie jak zwierzęta gospodarskie
WYBÓR REDAKCJI
1.12.2020
Opowiadając historię czarnoskórej Cory, która zbiegła z plantacji w Georgii i ucieka przed prześladowcami po całej Ameryce, przedstawia autor czasy niewolnictwa w USA w początkach XIX wieku. Mimo że w książce jest trochę fantazjowania i mieszania planów czasowych, dostajemy przerażającą i realistyczną (opartą na faktach!) opowieść. Oto na plantacj... Recenzja książki Kolej podziemna
@almos
× 21
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
Colson Whitehead odsłania przed czytelnikami tajniki systemu przerzutowo-ratunkowego dla zbiegłych niewolników, odtwarzając jego konstrukcję i szlaki ucieczkowe. Ale w jego powieści ten organizacyjny majstersztyk, pozwalający czarnoskórym zbiegom odnaleźć wolność na północy, zyskuje także metaforyczny wymiar. Cora niczym mityczny Odyseusz lub Swiftowski Guliwer przemierza kolejne stany Ameryki, z których każdy przeraża i zadziwia ją bardziej niż poprzedni. (...) Poznając samą siebie, dowiaduje się sporo o ludzkości jako takiej.
Z książki
× 10
|
link
|
@Pati_Ka
2019-11-03
9
/10
Przeczytane
"Kolej podziemna" pozostaje dla mnie jedną z najlepszych książek ostatnich lat.
Oszczędny, chwilami wręcz surowy styl Whiteheada, kontrastuje z tematem okrucieństwa człowieka wobec człowieka, ale czyni to powieść jeszcze bardziej poruszającą. Mimo trudnego tematu, akcja jest interesująca i płynna. Nie ma tu zbędnego patosu, czy taniej gry na emocjach, jest za to cała galeria wyrazistych i wielowymiarowych postaci.
Osią fabuły są losy Cory, młodej, czarnoskórej dziewczyny, żyjącej na plantacji bawełny w Georgii, która podejmuje ucieczkę z niewoli. Niezłomność Cory w dążeniu do wolności, sprawia, że jest to jedna z najbardziej inspirujących postaci z jakimi spotkałam się w literaturze.
Gorąco polecam.
Oszczędny, chwilami wręcz surowy styl Whiteheada, kontrastuje z tematem okrucieństwa człowieka wobec człowieka, ale czyni to powieść jeszcze bardziej poruszającą. Mimo trudnego tematu, akcja jest interesująca i płynna. Nie ma tu zbędnego patosu, czy taniej gry na emocjach, jest za to cała galeria wyrazistych i wielowymiarowych postaci.
Osią fabuły są losy Cory, młodej, czarnoskórej dziewczyny, żyjącej na plantacji bawełny w Georgii, która podejmuje ucieczkę z niewoli. Niezłomność Cory w dążeniu do wolności, sprawia, że jest to jedna z najbardziej inspirujących postaci z jakimi spotkałam się w literaturze.
Gorąco polecam.
× 8
|
link
|
Przeczytane
„Kolej”na moja przygoda z prozą Whiteheada i nie mogę napisać, że nie warto. Nie napiszę także, że było lekko. Zaistniała dość niespotykana sytuacja - powieść mnie wciągnęła, niejednokrotnie zaskoczyła, lecz nie połączyła mnie z główną bohaterką żadną szczególną więzią. Owszem, kibicowałem Corze, ale w pewnej chwili zdałem sobie sprawę, że bardziej interesowało mnie tło, które oglądamy jej oczyma i osoby, które spotykała na swojej drodze, niż ona sama.
Mogę podjąć próbę skwitowania „Kolei” jako opowieści o niewolnicy i współczesnej jej Ameryce, podzielonej na dwie zwalczające się cząstki. Ale mogę też napisać, że to historia o niesprawiedliwości i człowieczeństwie, najzwyklejszej ze zwykłych walk o życie i miejsce na ziemi. Można też ująć „Kolej” feministycznie: to powieść o sile kobiecego serca, odwadze, miłości trudnej i zakazanej, a następnie zatoczyć koło twierdząc, że Cory jest symbolem walki o sprawiedliwość, wolność, życie…
Co należy oddać Whiteheadowi to świetnie skrojone postaci drugoplanowe – członkowie bandy łowcy niewolników, właściciele plantacji czy ci, którzy ryzykując życiem, zdecydowali się pomagać zbiegłym. Po raz kolejny okazuje się jednak, że to zło świeci najintensywniej. Jest jak lep na muchy, łatwo przyciąga i pochłania. Jakże łatwo je opisywać; jak łatwo wywołać u czytelnika oburzenie obrazem czystej brutalności. Potrzeba więc silnej przeciwwagi, kogoś, kto udźwignie ciężar nieszczęść zsyłanych nań przez autora. Jednak powstało...
× 2
|
link
|
Przeczytane
ZZZ....oddane
Opis mnie zaciekawił ale banderola krzycząca ileż to nagród zdobyła książka i jakie uznanie
- bardzo mnie przeraziła.
I moje przerażenie było uzasadnione. Kolejny raz peany pochwalne dotyczą książki,która jest zaledwie przeciętna.
"Whitehead odsłania przed czytelnikami tajniki systemu przerzutowo ratunkowego dla zbiegłych niewolników, odtwarzając precyzyjnie misterną konstrukcję systemu i przerzutowe szlaki. Niezwykle wiarygodnie oddaje też opresję niewolniczego życia, codzienny znój, strach, pragnienie wydostania się na wolność."
Tytułowa kolej podziemna jest opisana ale w moim odczuciu nie wnikliwe ani nie misternie.
Podążając szlakiem ucieczki Cory poruszamy się stanowczo za szybko a to co ją spotyka,przemyka rozmazane jak widok za oknem pośpiesznego. Nie sposób zatopić się w lekturze aż po kres.Nie sposób się wzruszyć ani zadumać nad losem tysięcy niewolników. Ich codzienna udręka,cierpienie i śmierć powinny czytelnika sponiewierać,chwycić za gardło i wycisnąć łzy z oczu.
To co u innych jest opisane z żarem,zaangażowaniem i sugestywnie ,u Colsona Whiteheada daje wrażenie spłycenia tematu.Pojawia się rozczarowanie
i niedosyt. Te wszystkie szumne obietnice z okładki są tylko zręcznym odbiciem akcji marketingowej.
O niewolnictwie, abolicjonistach,o walce o wolność i godność - pisano wielokrotnie i znacznie lepiej niż Colson W.
"Kolej podziemna" to kolejna po "Drodze do domu" Yaa Gyasi - powieść wydmuszka. To,że pisze się o rz...
- bardzo mnie przeraziła.
I moje przerażenie było uzasadnione. Kolejny raz peany pochwalne dotyczą książki,która jest zaledwie przeciętna.
"Whitehead odsłania przed czytelnikami tajniki systemu przerzutowo ratunkowego dla zbiegłych niewolników, odtwarzając precyzyjnie misterną konstrukcję systemu i przerzutowe szlaki. Niezwykle wiarygodnie oddaje też opresję niewolniczego życia, codzienny znój, strach, pragnienie wydostania się na wolność."
Tytułowa kolej podziemna jest opisana ale w moim odczuciu nie wnikliwe ani nie misternie.
Podążając szlakiem ucieczki Cory poruszamy się stanowczo za szybko a to co ją spotyka,przemyka rozmazane jak widok za oknem pośpiesznego. Nie sposób zatopić się w lekturze aż po kres.Nie sposób się wzruszyć ani zadumać nad losem tysięcy niewolników. Ich codzienna udręka,cierpienie i śmierć powinny czytelnika sponiewierać,chwycić za gardło i wycisnąć łzy z oczu.
To co u innych jest opisane z żarem,zaangażowaniem i sugestywnie ,u Colsona Whiteheada daje wrażenie spłycenia tematu.Pojawia się rozczarowanie
i niedosyt. Te wszystkie szumne obietnice z okładki są tylko zręcznym odbiciem akcji marketingowej.
O niewolnictwie, abolicjonistach,o walce o wolność i godność - pisano wielokrotnie i znacznie lepiej niż Colson W.
"Kolej podziemna" to kolejna po "Drodze do domu" Yaa Gyasi - powieść wydmuszka. To,że pisze się o rz...
× 2
|
link
|
@posrodkwiatowicieni
2021-07-03
9
/10
Przeczytane
Straszna i makabryczna historia niewolników, zbyt często jest pomijana w literaturze. Dla wielu, ta historia, jest zbyt bolesna, żeby się z nią konfrontować. Ale wiedzcie, że jest to konfrontacja potrzebna. Pan Whitehead napisał powieść, która na wielu płaszczyznach, jest bardzo trudna do przeczytania. Powieść porywającą, twardą i krwawą o najgłębszych i najciemniejszych grzechach Stanów Zjednoczonych: niewolnictwie i ludobójstwie. I te grzechy, często lekceważone, udaje się autorowi ożywić. Bohaterowie są treściwi, a sceny mają w sobie wyjątkową żywotność, zupełnie jakby wszystko działo z naszym udziałem. Ale to, co najważniejsze w książce, to to, że daje ona nową perspektywę, sprawia, że nigdy nie zapominamy o traktowaniu innych jak równych. Że ostatecznie zadaje trudne pytania, czy tak naprawdę uciekając z niewoli naprawdę zostaje się z niej uwolnionym? Czy tylko wymienia się jedną formę niewolnictwa na inną?
Kolej podziemna, to jedna z tych książek, która nie pozwala spać, którą jak raz weźmie się w ręce, to trzyma się jej człowiek kurczowo, aż bieleją knykcie, aż wyleją się ostatnie łzy. To jedna z tych książek, którą powinno się czytać, bez wymówek.
Kolej podziemna, to jedna z tych książek, która nie pozwala spać, którą jak raz weźmie się w ręce, to trzyma się jej człowiek kurczowo, aż bieleją knykcie, aż wyleją się ostatnie łzy. To jedna z tych książek, którą powinno się czytać, bez wymówek.
× 2
|
link
|
IW
@iwonka.woj
2020-05-05
3
/10
Przeczytane
Miałka bohaterka, do której się nie przywiązałam a nawet nie polubiłam, plus nudna narracja, czyli książka z serii "już wiem dlaczego nigdy nie kupuje i nie czytam książek nagradzanych, wychwalanych i o których trąbią wszędzie"
× 2
|
link
|
@jenny777
2019-01-31
8
/10
Przeczytane
To nie jest łatwa książka.
To nie jest przyjemna książka.
To kawałek niechlubnej historii Stanów Zjednoczonych.
Autor prowadzi nas przez stany niewolnictwa. Bohaterka stara się uciec od podłości właściciela terenów na południu. Ucieka w poszukiwaniu szczęście i wolności.
Można powiedzieć, że co stan o obyczaj. Nie od dziś wiadomo, że każdy stan może stanowić własne prawa. Dlatego podróż tą koleją mimo wszystko zbogaca.
Colson Whitehead nie traktuje czytelników lekko. Nie oszczędza bohaterów. Co rusz serwuje im kolejne okrucieństwa i tortury.
Czytając "Kolej podziemną" potrzebne są stalowe nerwy.
To nie jest przyjemna książka.
To kawałek niechlubnej historii Stanów Zjednoczonych.
Autor prowadzi nas przez stany niewolnictwa. Bohaterka stara się uciec od podłości właściciela terenów na południu. Ucieka w poszukiwaniu szczęście i wolności.
Można powiedzieć, że co stan o obyczaj. Nie od dziś wiadomo, że każdy stan może stanowić własne prawa. Dlatego podróż tą koleją mimo wszystko zbogaca.
Colson Whitehead nie traktuje czytelników lekko. Nie oszczędza bohaterów. Co rusz serwuje im kolejne okrucieństwa i tortury.
Czytając "Kolej podziemną" potrzebne są stalowe nerwy.
× 1
|
link
|
Przeczytane
@yhera
2022-06-02
7
/10
Przeczytane
Audiobook
@PonuryDziadyga
2021-12-28
4
/10
Przeczytane
2020
@Lela
2021-08-26
7
/10
Przeczytane
@renata181075
2021-08-06
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
Przeczytane
Audioteka
2021-Książki
PO
@POZIOMKA
2021-05-13
8
/10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“To była Abigail z szóstki, która czasami przychodziła tu na kolację. Przyjaźniła się z dziewczętami pracującymi przy Montgomery Street. Cora stała pośrodku trawnika, gapiąc się przed siebie.”
/5bae741eabe7b1dbc388b144b41babcc/n/colson-whitehead "Colson Whitehead")
“Możliwe, że świat jest podły, ale ludzie nie muszą. Nie, jeśli odmówią.”
“Ludzie sami z siebie są dobrzy, a potem świat czyni ich podłymi. Świat jest podły od początku i robi się podlejszy z każdym dniem. Zużywa cię, aż w końcu marzysz tylko o śmierci.”
