Opinia na temat książki Kobieta w klatce

W moim przypadku najpierw był film, a dopiero potem książka. Wstyd się przyznać, bo każdą ekranizację czterech części widziałam w kinie (dla informacji – Kobieta w klatce jest z 2013, a Kartoteka 64 z 2018). Miałam więc wiele lat na nadrobienie braków. Ale ważne że w ogóle to w końcu zrobiłam. Bo to przyzwoity kryminał z interesującymi bohaterami i ciekawą fabułą. Narracja prowadzona jest na dwóch płaszczyznach – pierwsza to losy Merete, młodej polityk wspinającej się po kolejnych szczebelkach kariery, druga to prowadzone dochodzenie w sprawie zaginięcia tejże. Śledztwem zajmuje się Carl Mørck, świeżo mianowany szef Departamentu Q - wydziału od spraw beznadziejnych, czyli tych nierozwiązanych. I co ważne Carl jest jedynym pracownikiem tego wydziału (nie licząc wywalczonego z czasem asystenta do spraw wszystkich, czyli Assada). Przed bohaterem więc trudne zadanie, szczególnie że nie pali się do roboty. Bo Carl to człowiek aspołeczny, antypatyczny i zwyczajnie złośliwy dla swego otoczenia. I takiego go polubiłam. A powieść do ostatnich stron trzyma w napięciu.