Opinia na temat książki Kobieta w białym kimonie

"Człowiek wędruje po świecie, żeby szukać tego, czego potrzebuje, lecz wraca do domu, by to znaleźć"

Książka "Kobieta w białym kimonie" to moim zdaniem powieść skierowana głównie do kobiet. Ta powieść nie tylko wzrusza. Jest to przede wszystkim książka o sile kobiety, o tym ile jest w stanie znieść, poświęcić i zrobić młodziutka Naoko, która mieszka w Japonii. Autorka Ana Johns w bardzo dobrym stylu przedstawia nam losy dwóch młodych kobiet i przybliża kulturę Japonii tak, że nawet osoby nie interesujące się tym krajem nie będą się nudzić.

Jest rok 1957 Naoko zakochuje się w Amerykaninie. Ta miłość jest na starcie skazana na porażkę. W tamtych czasach mieszane małżeństwa nie były akceptowane, a kobiety musiały szanować tradycje i słuchać ojca. Bohaterka jednak próbuje żyć po swojemu. Co z tego wyniknie? Czy mimo wielkiej siły, walki i uporu uda się jej zatrzymać męża i nienarodzone jeszcze dziecko?

We współczesnej Ameryce umiera na raka ojciec dziennikarki Tori. Nie zdarzył wyjawić córce sekretu sprzed lat. Ma tylko list, z którego wynika, że idealny ojciec miał inne dziecko. Tori rusza do Japonii, czy odnajdzie rodzinę, czy ojciec był kimś innym niż tym za kogo go uważała?

Dla mnie "Kobieta w białym kimonie" to książka, która porusza problem odmienności kulturowej, praw kobiet, sytuacji kobiet, którym często nie pozwala się decydować o własnym życiu i ciele.
Japonia w bardzo barbarzyński sposób radziła sobie z niechcianymi dziećmi i z młodymi dziewczętami i kobietami, które zaszły w ciążę (często z gwałtu).
Zamiast jednak oceniać powinniśmy się starać żeby takie sytuacje już nigdy nie miały miejsca.