Każdy dzień życia przybliża Nas do śmieci. Wie o tym doskonale 82-letnia bohaterka powieści pt. „Klekot tysięcy patyków” autorstwa Jarosława Maślanka, która ukazała się nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego. Wie to także jej syn, narrator tej historii, próbujący za pomocą słów utrwalić obraz matki, swoje wspomnienia i wojenną historię miasta w cieniu Państwowej Wytwórni Prochu.
Piękna w swej prostocie, utrzymana w odcieniach szarości okładka doskonale koresponduje z tytułem powieści i skrywa równie monochromatyczne wnętrze, którego punkt centralny stanowi jedna niewielka miejscowość, położone nad rzeką Zagożdżonką - Pionki. Choć pierwsze wzmianki o tej lokalizacji sięgają średniowieczna, czytelnicy wraz z narratorem trafiają do Pionek współczesnych i mają w tym konkretny cel. Ta mała ojczyzna Naszego bohatera wzywa go po latach ponownie, by pomóc mu oswoić się z kolejną śmiercią w rodzinie, zgonem jego matki.
Pionki współczesne, te z dzieciństwa bohatera i Pionki historyczne to trzy spojrzenia na jedno miasto, które zbiegają się w jedną narrację. Jest w niej próba opowieści o matce, poszukiwanie własnych korzeni i nadzieja na odtworzenie historii rodzinnej skrywanej w mieście. Jest też zbiór punktów na mapie miasta, które są i których już nie ma. Jest obumieranie i odchodzenie drzew, ludzi i miejsc. A to wszystko w skali mikro i makro, przekraczającej granice czasu, przestrzeni i ludzkiego istnienia.
Na szczególną uwagę zasługują w powieś...