Autorka weryfikuje potoczne przeświadczenie, że „normalność" stanowi twardy grunt, na którym możemy bezpiecznie budować swoją tożsamość. W badaniach prowadzonych w więzieniach, specjalistycznych osadach i domach pomocy społecznej znajduje respondentki, które zostały naznaczone etykietą „upośledzonych umysłowo"; podążając za odkrywanymi w rozmowach z nimi procesami kształtowania się ich tożsamości, dochodzi do środowisk wiejskich, w których takiego naznaczenia nie uczyniono. Zaskakująco zbieżne rezultaty tych badań ukazują, jak dalece to bezpośrednie otoczenie, a nie medyczny stygmat, przesądzają o tym, za kogo się uważamy i kim jesteśmy dla innych. Znakomita praca, która dowodzi wielkiej wrażliwości i taktu badaczki oraz prezentuje walory kategorii teoretycznych i strategii badawczych interakcjonizmu symbolicznego. Powinna być obowiązkową lekturą wszystkich osób zawodowo zajmujących się opieką nad upośledzonymi umysłowo. Prof. dr hab. Grażyna Woroniecka