Kiedy byliśmy sierotami

No, cóż… Może źle zaczęłam moją przygodę czytelniczą z Kazuo Ishiguro. Bo na pierwszy ogień wzięłam „Okruchy dnia”, które oczarowały mnie kunsztem słowa, sposobem budowania postaci, snucia opowieści itp… Miałam więc duże oczekiwania kiedy sięgnęłam po „Kiedy byliśmy sierotami”. Niestety, w porównaniu z „Okruchami”, wypadła dużo słabiej. Czytając, miałam wrażenie, że książkę pisały trzy osoby, o różnym stopniu zdolności pisarskich, znając tylko pobieżnie treść tego, co napisał poprzednik. Bo książka sprawiła na mnie wrażenie niespójnej. Zarówno w treści, jak i w stylu.

Pierwsza część, obejmująca szanghajskie dzieciństwo Christophera, czarowała. Językiem, nastrojem, psychologią. Potwierdzała słuszność mojego zauroczenia „Okruchami”. Część, opisująca czasy londyńskie bohatera, była słabsza. Wyraźnie odczuwałam brak głębi, brak uwodzenia wirtuozerią słów, klimatem, emocjami. Ponadto opowieść o czasach londyńskich sprawiała wrażenie, jakby autorowi zabrakło pomysłu na to, czym wypełnić czas „pomiędzy”. Bohater staje się wziętym detektywem, wspomina spotkania z Sarą i okoliczności zaopiekowania się Jennifer. Rozwiązuje bliżej nieokreślone sprawy, spotyka się z bliżej nieokreślonymi ludźmi, ma przed sobą ważną misję… Ale wszystko podane jest czytelnikowi w taki sposób, by ten niewiele się z tego przekazu dowiedział. A część trzecia, w której bohater przyjeżdża do ogarniętego wojną japońsko-chińską Szanghaju? Kilkakrotnie miałam skojarzenie z filmem akcji. Filmem klasy ...

Historia Christophera Banka, Anglika urodzonego w Szanghaju. Był jedynakiem mieszkającym w okazałej willi i miał przyjaciela, Japończyka mieszkającego w domu obok. Wiódł szczęśliwe życie, aż do dnia kiedy nagle znika jego ojciec. Po pewnym czasie w dość dziwnych okolicznościach znika także jego matka i wuj Philip. Zostaje odesłany pod opiekę ciotki do Anglii. Zostaje świetnym, cenionym i znanym detektywem. Może dlatego aby odkryć losy swoich rodziców? Jakim stał się człowiekiem po takich przeżyciach?. W jaki sposób odbiera świat i ludzi wokół siebie? Co go łączy z Sarą, a co z Jennifer? Jako dorosły mężczyzna zaczyna szukać i badać co się działo w tym czasie w Szanghaju , kiedy zniknęli jego rodzice. Po zbadaniu wszystkich tropów w Anglii, wyrusza do Szanghaju z przeświadczeniem, że znajdzie rodziców. Jest rok 1937, zaczyna się wolna Japońsko-Chińska. Szanghaj już nie jest miastem jego dzieciństwa, ale miastem w którym się toczy wojna. Chcąc nie chcąc zostaje wplątany w wojnę. Czy znajdzie swoich rodziców i dowie się dlaczego zniknęli? Może spotka swojego przyjaciela z lat dzieciństwa?
W narracji teraźniejszość przeplatana jest wspomnieniami, wyobrażeniami. Christopher cały czas wraca do najszczęśliwszych chwil, szuka tam siły i także odpowiedzi. Książka ma swój specyficzny klimat, który wciąga i nie pozwala się oderwać. Ja ją przeczytałam bardzo szybko, szukając odkrycia tajemnic. Jedna z najlepszych powieści laureata Nobla. Warto przeczytać

Trochę tę powieść '' zmęczyłam '' i nie ukrywam że po cudnych '' Okruchach dnia '' po tym autorze spodziewałam się czegoś więcej. Dlatego ode mnie tylko pięć gwiazdek . Niewątpliwie , opowiedziana w tej książce historia jest bardzo ciekawa i wielotematyczna . Jest tu i wojna i przyjaźń angielsko japońska , co prawda dziecięca , ale jednak . Jest handel opium przynoszący krociowe zyski i jakże zgubny dla uzależnionych odeń Chińczyków . Jest wielka tajemnica zniknięcia , czy porwania ? rodziców małego Christophera w Szanghaju , ale to wszystko jest tak jakoś rozwleczone , w ogóle bez polotu , że co i raz ziewałam z nudów czytając tę książkę . Kiedy dorosły już Christopher Banks zresztą sławny detektyw z powrotem przyjeżdża do Szanghaju , by szukać swoich rodziców , wydaje się nadal być emocjonalnie chłopcem , nie dorosłym mężczyzną . Jego sposób bycia , rozmowy i postrzeganie życia według mnie nadal jest na poziomie dziecka w wieku wczesnoszkolnym...Jednym zdaniem , niewiarygodnie nudno i słabiutko.

Według mnie to książka, której zdecydowanie trzeba dać czas i szansę na spokojne przeczytanie. Ja chciałam ją przeczytać szybko, oczekiwałam akcji i dynamiki, a tymczasem to taka spokojna opowieść, momentami nużąca, ale właśnie w tym spokojnym tempie opowieści tkwi cały jej urok.

Przenosimy się do Anglii, do lat trzydziestych XX wieku, a potem do Szanghaju. Powoli poznajemy głównego bohatera Christophera Banksa, który w dorosłym życiu jest wziętym i znanym detektywem, ale czeka go rozwiązanie najważniejszej zagadki swego dzieciństwa i tajemniczego zaginięcia swoich rodziców. W poszukiwaniu przeszłości wyrusza do Szanghaju, wspomina dzieciństwo, rodziców, wuja oraz jedynego przyjaciela. Niezwykle ciekawa i pełna uroku i nastrojowego klimatu opowieść. Warto dać jej chwilę!