Cytaty z książki "Katia"

“Przepadłam. W wieku sześciu lat moja psychika została spaczona na zawsze. Doskonale zdawałam sobie sprawę z faktu, że nie będzie takie, jakie powinno być.”

“Kurczowo zaciskałam dłonie na podłokietnikach fotela, walcząc sama ze sobą. Musiałam być opanowana. W końcu tego uczyłam się przez całe życie - aby nie okazywać swoich emocji: czy to zwykłemu rozmówcy, czy klientowi, czy głowie mafijnej rodziny. Musiałam być silna pomimo rzucanych pod nogi kłód.”

“Moment, w którym moje serce po raz ostatni zabiło na myśl o kimś, gdy ofiarowałam je jak na dłoni, a osoba obdarowywana wzięła je i zdeptała pod podeszwą buta”

“Wracając do twojego wcześniejszego pytania, Katio: myślę, że świat stanąłby w ogniu, nim któreś z nas by uległo. Doskonale wiesz, że oboje jesteśmy uparci i nie potrafimy odpuszczać. Pan i Pani Smith byliby przy nas jak przedszkolaki.”

“Nim zdążył dodać cokolwiek, ośmiu chłopa poderwało się z miejsc i wybiegło prędko, jakby ogień piekielny palił ich w dupy.”

“Byłam z niego dumna, że osiągnął taki poziom oddania. Przez te kilka lat doskonale poznaliśmy swoje chore jady i oczekiwania. On wiedział, czego spodziewać się po mnie. Ja wiedziałam, na ile wytrzymały jest mój pan prezes.”

“Długie lata tortur i bólu, który mi fundowano, znakomicie nauczyły mnie panowania nad sobą. Jak kropla drąży skałę, tak one kształtowały Katię Ruszczow, którą obecnie wszyscy znali. Kobietę wypraną z uczuć. Kobietę, której odebrano radość życia, serce i nadzieję.”

“W mojej głowie, sercu oraz duszy kotłowało się tyle sprzecznych emocji, że nie wiedziałam już, co o tym wszystkim myśleć. Ten przystojny troglodyta był ostatnią osobą, od której spodziewałabym się takiego pytania. Zaoferowania jakiejkolwiek chęci pomocy.”