Tytuł napisanej w 1922 r. powieści znaczy dosłownie list od śniegu. Powieść rozgrywa się na półdzikich, górskich i stepowych obszarach Azji Środkowej. Żyjący tam Polak uchodzi z miasta, gdzie walczył po stronie białogwardyjskiej przeciw bolszewikom, i trafia do na wpół zbójeckiej czerwonej komuny w spustoszałym kraju azjatyckim. Ta opowieść zarówno cierpko liryczna i pełna dramatycznego napięcia, mimo lekkich anachronizmów językowych uderzająca świetnością stylu, jest głównym dziełem pisarza i zalicza się do kanonu polskiej prozy XX wieku.