Brazylijski pisarz modernistyczny (zwany przez niektórych ojcem stereotypu) Jorge Amado przyszedł na świat 10 sierpnia 1912 r. w Itabuna. Jego rodzice byli właścicielami plantacji w brazylijskim stanie Bahia. Obserwacje i doświadczenia związane właśnie z tamtą okolicą były tematami pierwszych książek pisarza. Opisywał w nich niełatwe życie biednych Brazylijczyków - nieustanne zmagania z nędzą, wszechobecną brutalnością i niedogodnościami ze strony przyrody. Młody Amado był marksistą i przeciwnikiem ówczesnego dyktatora Brazylii. Spotykały go za to liczne represje- kilka razy siedział w więzieniu, palono też publicznie jego książki. Jako piętnastolatek był reporterem lokalnej gazety. Cztery lata później opublikował pierwszą powieść, przeszła ona jednak zupełnie bez echa. Znacznym echem odbiła się za to jego druga książka- "Kakao". Przedstawił w niej bowiem właścicieli ziemskich jako złych, natomiast uliczników i prostytutki jako osoby lepsze od nich. Podobny schemat realizował w następnych utworach, co stało się przyczyną ciągłych problemów z cenzurą.
Kakao jest pierwsza powieścią autora tłumaczoną na język polski. W chwili wydania autor liczył 19 lat – to jego pierwsza powieść.