Gabriela, goździki i cynamon

"Gabriela,goździki i cynamon " kusi piękną okładką.
Uroczo zarumieniona dziewczyna i kolorowy ptaszek,subtelne barwy i delikatny negliż.
O ptaszkach jest tutaj sporo chociaż niekoniecznie o tych upierzonych ;-)
Przyznaję,że to moje drugie podejście do książki Jorge Amado.
Pierwszym razem dotarłam do strony 50-tej i odłożyłam ją z lekka rozczarowana.
Początek jest jak niesmaczna przystawka ,jeśli jednak przełknie się ją to czeka na Nas pyszna uczta.
Nużyły mnie polityczne walki,układy i ich historyczne odniesienia. Mnogość nazwisk wprowadzała zamęt i trudno mi było się rozeznać kto jest kim.
W momencie gdy polityka zeszła na drugi plan zaczęła się pełna namiętności opowieść.
W mieście Ilheus rządzą żądze ,te skrywane i te całkiem jawne.
Nikt nie jest od nich wolny, ani ubogi niewolnik ani bogaty fazender. Każdego z nich spala namiętność ,najczęściej do obcej kobiety.
Żony,jeśli się je posiada,to najlepiej aby były nudne i paskudne,wtedy honor męski nie jest zagrożony.
Żony trzyma się w domu a poruszać się mogą jedynie na trasie dom-kościół.
Spacery mogą one odbywać jedynie w towarzystwie małżonka,który łaskawie sobie o nich przypomni.
Natomiast męska społeczność w Ilheus jest podporządkowana ,z jednej strony polityce a z drugiej seksualnemu pożądaniu .
Za punkt honoru uważa się posiadanie kochanki lub utrzymanki a przynajmniej bywanie w burdelu.
Zdradzanie żon to nic zdrożnego ale zdradę,której dopuszcza się żona,moż...