Opinia na temat książki Jedyne dziecko

Lydia po nieudanym małżeństwie wiąże się z Arthurem. Na świecie pojawia się ich syn, a życie wydaje się być ułożone.
Problemy zaczynają się pojawiać w momencie kiedy Arthur pragnie spełniać swoje erotyczne fantazje, które niekoniecznie odpowiadają Lydii. Wtedy też kobieta zauważa zmianę w zachowaniu ośmioletniego syna. Chłopiec zaczął się jąkać, moczy się w nocy i jest inny niż wcześniej.
W końcu podejrzenia padają na ojca. To on bestialsko wykorzystuje chłopca. Gwałci, grozi, zabrania pisnąć komukolwiek słowa o tym co dzieje się w domu.
Zaczyna się walka! Lydia bezdyskusyjnie chce pozbawić mężczyznę praw do opieki i pozbyć się go z ich życia. Prawo jednak nie zawsze staje po odpowiedniej stronie. A brak jednoznacznych dowodów tylko wszystko komplikuje. Ale każda matka jest w stanie zrobić wszystko by chronić swoje dziecko. Nawet posunąć się o krok za daleko...
Wstrząsająca. To chyba najlepsze słowo opisujące tę historię. Pełna bólu i rozpaczy. Trudna do wyobrażenia sobie. A przecież takie historie niestety się zdarzają. Cierpią na tym najbardziej bezbronni.
Zazwyczaj stoją za nimi osoby, które same zostały wcześniej skrzywdzone. Psychopatyczne. Osoby, które wyglądają i zachowują się całkowicie normalnie po to by za zamkniętymi drzwiami zmieniać się w bestie.
Książka wywarła na mnie naprawdę duże wrażenie. Cierpiałam razem z bohaterami i do końca liczyłam na szczęśliwe zakończenie. Polecam, jeśli nie boicie się trudnych, przejmujących historii.