„(jednak z odniesieniem do awangardy)”

Książka „(jednak z odniesieniem do awangardy)”. Radykalne poetyki w poezji polskiej na przełomie XX i XXI wieku wpisuje się w debatę o znaczeniu i możliwości kontynuacji historycznej awangardy modernistycznej w obszarze współczesnej poezji polskiej. Centralny argument jest tu jednak o wiele bardziej skoncentrowany i precyzyjny. Nie stroniąc od dyskusji dotyczącej zakresu terminu awangarda, Tomasz Cieślak-Sokołowski przyjmuje podejście pragmatyczne, w którym modernistyczna awangarda to pewien wyraźny sposób rozumienia relacji między formą a znaczeniem tekstu. Chodzi o takie podejście do poezji, w którym centralne dla niej staje się materialne, a więc konstrukcyjne i formalne pozycjonowanie tekstu poetyckiego.

Badając wyraźnie nakreślony okres najnowszej poezji polskiej – od połowy lat 80. po kryzys 2008 roku, który w efekcie przyniósł potrzebę kolejnego przemyślenia polityczności wiersza – Cieślak-Sokołowski bierze w pewnym sensie w nawias nadwyżkę pojęciowo-teoretyczną narosłą wokół pojęcia awangardy (czy nawet zasadności używania tego pojęcia w naszym momencie historycznym) i proponuje zamiast tego ścisłą i dokładną analizę tekstualną, dzięki której śledzi formalne afiliacje między wybranymi twórczościami w obrębie wskazanego okresu a estetyczną rewolucją historycznej awangardy.
Z recenzji dr. hab. Kacpra Bartczaka, prof. UŁ

Wydanie 1