Powiem wam, że to bardzo trudna książka. Strasznie zmroziły moje serce porównania, które stosował autor. Nie bawił się w jakieś tam ozdobniki, tylko prosto i konkretnie opisywał ludzi, którzy dobrowolnie dawali się podejść rządom Hitlera. Bardzo bym chciała abyście poznali pewien cytat:
,,(...) doświadczenie z żabą, która wrzucona nagle do gorącej wody wyskoczy z niej natychmiast, ale gdy zostanie umieszczona w chłodnej wodzie, stopniowo doprowadzanej do wrzenia, da się ugotować".
Pozycja poza mądrym i filozoficznym wprowadzeniem zabierze nas do świata, gdzie Żydzi byli bardzo krzywdzeni przez innych. Nawet uczniowie rzucali w rówieśników kamieniami, gdyż tego byli uczeni od początku. Co gorsze, niektórzy tolerowali takie zachowanie wpajając dzieciom, że każdy Żyd to wróg. Bez względu na ilość dni czy lat spędzonych na świecie.
Cała książka jest spisana słowami autora, któremu udało się w jakiś sposób poznać kulturę i nauczanie w niemieckich szkołach. Wszystkie spostrzeżenia i rozmowy spisywał zawsze na kartkach, by potem móc jak najdokładniej je odtworzyć. Historia jest bardzo emocjonalna, gdyż już same opisy kobiet, które rodziły dzieci z rozkazu rządu i dla rządu nie mieściły mi się w głowie. Nie jestem w stanie wszystkiego wam opisać, bo bardzo to przeżyłam. Czytałam o chorych dzieciach, które same prosiły, by mogły umrzeć dla Hitlera. Nie uwierzycie, ale oni od samego początku przyjścia na świat były szkolone. Wpajano im same straszne rzeczy traktując tego człowieka jak Boga. Wszystko robili z myślą o nim, nie o sobie. Potrafili wyrzec się rzeczy ważnych i bliskich, byleby tylko on był zadowolony. Mordercza gra psychologiczna, która pozbawiała każdego niepełnosprawnego człowieka życia z przekonaniem, że robił coś dobrego. Ostre zasady i rygory, których musieli przestrzegać.
Polecam ludziom i mocnych nerwach, bo żaden horror nie był tak niebezpieczny psychicznie jak ta książka. Brutalna i bolesna prawda. Historia, którą czyta się szybko, lecz pozostająca w naszej głowie na zawsze...