Pierwsza część książki zawiera teksty odzwierciedlające rozwój narratywistycznej filozofii histori. Po przedstawieniu w sposób bardziej analityczny wkładu w ten rozwój Johana Gustava Droysena, Michaela Foucaulta, Arthura Danto i Franklina Ankersmita, znaleźć tu możemy ogólniejsze studium o rozwoju tego nurtu w ostatnich dziesięcioleciach.W części drugiej Autor zajmuje się różnymi problemami dotyczącymi struktury narracji, w której wyróżniamy trzy warstwy:logiczno - gramatyczną, retoryczną oraz ideologiczno-teoretyczną. Nie jest to analiza systematyczna, lecz w sumie dająca ogólne wyobrażenie o założeniach tej koncepcji. Osią tej koncepcji jest teza, że narracja historyczna jest komunikatem perswazyjnym jednoczesnie informującym.