Opinia na temat książki Jak oddech

Dużo czasu, myśli i emocji musiało upłynąć bym mogła coś o tej książce napisać. Przeczytałam ją w grudniu i choć minęło kilkanaście a nawet może kilkadziesiąt dni za każdym razem gdy otwierałam laptopa i odpalałam program, stawały mi łzy przed oczami i nie widziałam jak dobrać słowa by nie zdradzić za dużo a jednocześnie zachęcić was by poznać tą historię.

Niech nie zwiedzie was okładka bo to nie jest typową powieść świąteczna choć śniegu trochę będzie. Niech nie zwiedzie was, że jest to młodzieżówka bo uwierzcie, że nawet dorosły znajdzie w niej taką paletę emocji i uczuć, że poruszą one wasze serca.

Hania to młoda dziewczyna , która wiele w życiu przyszła. Jednak podziwiałam jej radość życia, jej usposobienie i taki blask który z niej bije. Leo jest na krawędzi, w pewnym momencie gdy już nic mu nie zostaje napada na kafejkę w której pracuje Hania. I tak się zaczyna ta historia ...

Już prolog wywołał łzy w moich oczach. Zdarza mi się płakać na książkach ale też nie wzruszam się na nich o tak. A ta historia poruszyła mnie kilkakrotnie , wywołując uśmiech, szybsze bicie serca, łzy w oczach aż w końcu płacz i nadzieję . Cały wachlarz uczuć i emocji, które ciężko przelać na papier. Pokazanie jak ta dwójka się zmienia jak rodzą się pomiędzy nimi uczucia , obserwowanie tego było poprostu cudowne.

To nic jeśli nie czytaliście pierwszej części , to nic że teoretycznie nie jesteście targetem bo to jedna z tych książek w której każdy znajdzie coś dla siebie, zwróci na coś uwagę i zapamięta na długo. Polecam ❤️