Jak nauczyć się akceptować to, czego nie można zmienić

Jak nauczyć się akceptować to, czego nie można zmienić, jak każdego poranka otwierać się na radość i dzień po dniu zwiększać swoje poczucie szczęścia, mimo wyzwań rzucanych przez życie w postaci najbardziej bolesnych momentów. Porusza zasadniczą kwestię, której wszyscy się obawiamy, ale z której istnienia nie zdajemy sobie sprawy, dopóki nie stanie się coś złego: Co zrobimy, gdy wyczerpią się nam wszelkie możliwości.
Autorka koncentruje się na nauczeniu świadomej akceptacji rzeczy, które mogą pozostawać poza naszą kontrolą, przy jednoczesnym prowadzeniu sensownego trybu życia w oparciu o nasze najgłębsze wartości.

Doskonale znam z autopsji, że często przejmuję się i przeżywam coś - na co nie mam wpływu.
Znaczna część społeczeństwa została wychowana w myśl - że powinniśmy mieć kontrolę nad wszystkim. Owszem - w wielu przypadkach możemy wpłynąć na to co zjemy, w co się ubierzemy, co planujemy w danym dniu zrobić. Niestety życie niejednokrotnie nas zaskakuje i nie możemy wszystkiego skontrolować: sytuacji, emocji bądź zachowania. Często takie wydarzenia mogą powodować w przyszłości smutek, złość, zespół stresu pourazowego, depresję etc.

Autorka pomaga nam zaakceptować zaistniałą sytuację, a także pokazuje jak można sobie z tym poradzić, ewentualnie jak zapobiegać.
Poradnik podzielony jest na dwie części.

W pierwszej części dowiadujemy się czym tak właściwie jest - i nie jest - akceptacja i dlaczego jest tak istotna.

Druga częś...

Dobra, rzetelnie napisana książka, która pokazuje, że w życiu każdego z nas przytrafiają się i będą przytrafiać takie chwile, których nie jesteśmy w stanie przewidzieć ani zaplanować. A jednak każdy z nas musi nauczyć się w nich odnajdywać, akceptować je oraz nie uzależniać od nich swojego poczucia szczęścia ani bezpieczeństwa. Wartościowa pozycja z zakresu literatury psychologicznej, uwielbiam takie i chętnie sięgnę po inne książki tej autorki. Polecam!

Z pewnością zdarza Wam się przejmować rzeczami, wydarzeniami, na które tak naprawdę nie mamy wpływu. Utrata domu, pracy, rozstanie, choroba bliskiej osoby, czy najbardziej tragiczna - śmierć, często zostają w nas na długo choć nie są zależne od nas. Jak się z nimi uporać? Jak je przepracować i pójść dalej? Książka "Jak nauczyć się akceptować to, czego nie można zmienić" ma na celu pomóc nam i nauczyć odpuszczać pewne kwestie by nie zatruwały nam życia.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Autorka na wielu przykładach zaczerpniętych z życia, pokazuje różne sytuacje, ludzkie reakcje na nie aby móc w pełni zobrazować nam poruszany temat. To co dla jednych jest nic nie znaczącą przeszkodą, chwilowym przystankiem, dla innych okazuje się końcem świata, od którego nie ma odwrotu. Pokazuje nam nasze niewłaściwe podejście do niektórych tematów, a zarazem otwiera drzwi, aby wskazać nową drogę, którą powinniśmy pójść, aby sobie z nimi poradzić. W przyjemny sposób porusza temat emocji, tego, że są ważne, trzeba je zaakceptować, bo są nieodłącznym elementem natury ludzkiej, poddając jej wnikliwej analizie. W tej książce dowiecie się jak to zrobić. Znajdziecie tu również porady, jak pomóc innym, postawionym w takich sytuacjach, aby wesprzeć ich w pokonaniu trudnego okresu. Nie znajdziemy tu porady jak nie czuć pewnych emocji, bo te są niezwykle ważne, co zostało tu wielokrotnie podkreślone. Jednak zobaczymy jak te uczucia pokonać, zjednać i wykorzystać w pozytywny...

Jesteście pesymistami czy optymistami? Zastanawialiście się kiedyś nad tym? Ja z reguły jestem pesymistką i widzę wszystko w czarnych barwach.

Gdy dostałam propozycję tego poradnika miałam chwilę zawahania. Czy jednak ta książka jest dla mnie? Czy przez tą powieść może coś zmienić się w moim życiu.Jak było po przeczytaniu?

"Jak nauczyć się akceptować to, czego nie można zmienić " jest cieńszą lekturą, która podzielona jest na dwie części. W pierwszej znajdziemy część teoretyczną gdzie dowiadujemy się czym jest właściwie ta cała akceptacja-co,jak i dlaczego.

W drugiej natomiast mamy więcej praktycznych rozwiązań,jak osiągnąć łagodną akceptację, przyjąć pomoc, stawiać granice oraz m.in odnalezienie swojego głosu.

Podeszłam do tej pozycjii z czystą głową, nie nastawiałam się na nic. Nie wiedziałam co mogę oczekiwać a przede wszystkim co dostanę czytając tę książkę.

Pierwsza część ta bardziej praktyczna niestety mocno mi się nużyła. Mimo,że przeczytałam ją szybko i ciekawiło mnie samo zagadnienie akceptacji druga część zdecydowanie podobała mi się bardziej.

W powieści mamy przykłady z osobistego życia autorki oraz przykłady akceptacji na podstawie doświadczenia swoich pacjentów.

Dodatkowym atutem są zadania ( ćwiczenia) na poszczególnych końcach rozdziałów,które pomagają nam utrwalić wiedzę zawart...

[współpraca reklamowa] Wydawnictwo Muza

„Cierpienie nie jest słabością, lecz fundamentem , na którym można oprzeć swoją wewnętrza siłę”

Janina Scarlet to psycholog kliniczny, który w swojej książce wyjaśnia, że warto w swoim życiu pozwolić na ból i cierpienie. Że czasami te emocje są nam potrzebne do tego by sensownie prowadzić nasz tryb życia. Należy zaakceptować pewne wydarzenia, na które nie mamy wpływu, które są one poza nami.

Dzięki książce dowiemy się jak w odpowiedni sposób podchodzić do przykrych wydarzeń, będących poza naszą kontrolą. Jak z nimi żyć by nie wpaść w depresję.

Książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej objaśnione jest czym jest, a czym nie akceptacja, która jest podstawą tej książki. Znajdziemy tutaj przykłady kliniczne osób, z którymi pracowała autorka oraz jej własne doświadczenia.

Druga część to konkretne ćwiczenia do tego jak zaakceptować to na co nie mamy wpływu i jak radzić sobie gdy pojawią się trudności. Czasami jednak łatwo coś powiedzieć czy napisać, a trudniej wykonać i zastosować w swoim życiu. Autorki radzi by nie czytać książki na raz, ale jednej rozdział lub dwa tygodniowo. Dzięki czemu lepiej przeanalizujemy przeczytany materiał.

Poradnik jest napisany łatwym językiem. Problemy w nim poruszone są problemami, które mogą dotknąć każdego z nas. Nie są oderwane od rzeczywistości. W książce znajduje się również...

Trudno jest zaakceptować to, czego nie można zmienić. Przygnębiające, kiedy nie ma się wpływu nawet na własne życie.

Autorka jako młoda dziewczyna miała chłopaka, który zginął w wypadku samochodowym w innym kraju,
przez co nie mogła być na pogrzebie. Przeżyła bardzo jego śmierć, a niedługo potem dowiedziała się, że ów chłopak ma się świetnie i spaceruje sobie w towarzystwie innej dziewczyny i znajomych po (jej) mieście.
Co gorsze? Pogodzić się ze śmiercią, na którą się nie ma wpływu czy może cieszyć się, że nikt jednak nie umarł, ale „tylko” odszedł i przy okazji oszukał w najgorszy możliwy sposób? Na to drugie też nie ma się wpływu, ale wiele ludzi wyrzuca sobie w sytuacji rozstania, że „gdyby zrobiło coś inaczej…”.

„Jak nauczyć się akceptować to, czego nie można zmienić” pokazuje co i dlaczego dzieje się wbrew nam, jak reagować na takie sytuacje i, co najważniejsze, złość, gniew i smutek mogą (a nawet powinny) się wtedy pojawić.

Bardzo ciekawa pozycja. Dzięki niej poczułam przyzwolenie na wszystkie emocje, nie tylko na te „pozytywne”.
Trochę mi się też przykro zrobiło, że na każdym kroku się słyszy „nie płacz”, „przestań się zamartwiać”, kiedy nam się właśnie świat zawalił albo życie nas rozczarowało.
No, ale nie mam na to wpływu, więc muszę to zaakceptować 😉