Cytaty z książki "Ja, która nie poznałam mężczyzn"

“Może jednak praca pamięci daje zadowolenie, które się karmi samo sobą, a to, co sobie przypominamy, liczy się mniej niż samo wspominanie?”

“(...) człowiek musi mówić, bo inaczej traci człowieczeństwo (...).”

“ - Robię, co mi się podoba, nie próbuj ode mnie wyciągać zwierzeń, nie jestem roztrzepanym dzieckiem, które można podejść z zaskoczenia.”

“Czym jesteśmy bez przyszłości, bez potomstwa? Ostatnimi ogniwami zerwanego łańcucha.”

“- Tak mało wiesz o tym, co to jest cel w życiu, że nie potrafisz zrozumieć, jak to jest, kiedy ktoś jest go pozbawiony tak bardzo jak my.”

“(...) lepsza jest śmierć niż życie wyzbyte nadziei.”

“Czasem siadałam pod niebem, kiedy nie było zasnute chmurami, patrzyłam na gwiazdy u mówiłam głosem, który stał się całkiem ochrypły: "Szanowny panie, jeśli jest pan gdzieś w górze i nie ma pań zbyt wiele do roboty, niech pan coś do mnie powie, bo jestem bardzo samotna i sprawiłoby mu to przyjemność". Nic się nie wydarzyło. Mogę teraz spokojnie myśleć, że ta ludzkość, o której sama nie wiem, czy rzeczywiście do niej należę, miała doprawdy bujną wyobraźnię.”

“- To tak sobie żyjecie zajęte warzywami i na nic nie czekacie?
- Owszem. Na śmierć - odparła sucho. - Nie możemy popełnić samobójstwa, ale mimo wszystko umrzemy. Wystarczy poczekać.”