Bona , królowa Polski, osobowość niezwykła, kobieta wykraczająca poza swe czasy. Miała wiele, przegrała wszystko, miłość syna, przyszłość kraju, wierność poddanych. Przerosła swe czasy, niezrozumiana, potępiana za mądrość, gospodarność i przenikliwość polityczną. U mężczyzny te cechy były powodem do dumy, u kobiety - godne potępienia. Niestety, była też matką i bardzo zawiodła na tym polu, zarówno w wychowaniu dzieci, jak i zajmowaniu się ich przyszłością, zupełnie zlekceważyła swe córki, prócz najstarszej, Izabeli, zepsuła syna.
Podoba mi się styl powieści, narracja pierwszoosobowa sprawia, że wspomnienia królowej mają charakter bardzo osobisty.