Recenzje książki "Iskry w mojej głowie"

Ta książka postawiła mnie przed pytaniem - czy pozwalamy na odmienność? Czy aprobujemy inność? Czy się na nią godzimy? A skąd te dociekania? Oto bowiem zostałam zaproszona nie tyle do domu, ile od razu w progi szkoły i usiadłam w jednej ławce z Addie. Potem poszłyśmy razem w ciszy do domu, by zjeść obiad przygotowany przez tatę. Dla Addie inny sos... Recenzja książki Iskry w mojej głowie

@aga.kusi_poczta.fm × 19

Jedenastoletnia Adeline woli, żeby mówić do niej Addie. W chwilach wzburzenia słyszy słowa jakby z daleka, zza ściany. Rozmywają się, kiedy ktoś krzyczy, kiedy zgromadzi się za dużo bodźców na raz. Uwielbia bibliotekę, ciszę i spokój oraz życzliwego pana Allisona. Lubi rekiny, ponieważ nikt ich nie lubi, a ludzie przeważnie się ich boją. Solidaryz... Recenzja książki Iskry w mojej głowie

@Remma × 20

Jedną z rzeczy, które często nie dają mi spokoju to niesprawiedliwość. A komuś będącemu bardziej wycofanym (jak ja na przykład) często brakuje siły i przebicia, by o sprawiedliwość i słuszność walczyć. A Addie, jedenastoletnia autystyczna dziewczynka, dała radę? (Nie podpowiadam!) Po raz kolejny przypominam sobie jak wstrętne potrafią być dziecia... Recenzja książki Iskry w mojej głowie

@Obrazek Czasy polowań na czarownice to jedna z mrocznych plam na historii. Wystarczyło choć trochę odstawać od przyjętej normy, by skończyć na stryczku, torturach lub w drodze do najbliższego miasta, gdzie zamiast samosądu czekał nieuczciwy proces. Sąsiedzi, dawni przyjaciele, ludzie znani z widzenia... Wszyscy odwracali oczy i pozwalali horror... Recenzja książki Iskry w mojej głowie

@mewaczyta × 11