Przywry digenetyczne i ślimaki stanowią stary ewolucyjnie i niezwykle interesujący model interakcji pasożyt-żywiciel, w którym mięczak spełnia rolę pierwszego żywiciela pośredniego. Zanim jednak zainicjowano badania nad naturą oddziaływań między przywrami i mięczakami interesowano się przede wszystkim relacjami pasożytów z żywicielskimi kręgowcami (Kawecki, 1976). Było to zrozumiałe z uwagi na patogenne oddziaływanie przywr na człowieka i zwierzęta hodowlane.