Praca wpisuje się w nurt historii życia codziennego. Autor rekonstruuje proces formowania się środowiska polskiej inteligencji na Wołyniu w latach 20. i zajęcia przez nią eksponowanego miejsca w hierarchii społecznej, związanego z zatrudnieniem w instytucjach państwowych. Pokazuje materialne warunki bytu, warunki pracy oraz sposoby spędzania wolnego czasu przez omawianą grupę. Wskazuje na upolitycznienie aparatu urzędniczego oraz nauczycieli po roku 1926. Przedstawia też przemiany społeczne i obyczajowe inteligencji wołyńskiej.