Praca stanowi wymowne świadectwo gruntownej znajomości i podjętej przez autora problematyki hermeneutycznej oraz jego znakomitej orientacji w obecnym stanie badań. Nie jest ona przy tym wyłącznie rekonstrukcją. Jej główna teza, że w XIX i XX-wiecznej tradycji hermeneutycznej możemy prześledzić linię ewolucyjną, ku filozofii hermeneutycznej każe autorowi często dokonywać znaczącej reinterpretacji tradycyjnych wątków związanych z problematyka, rozumienia i interpretacji u omawianych przez niego autorów. Dlatego czytelnik znajdzie w niej wiele ciekawych, nietuzinkowych spostrzeżeń, nawet jeśli nie zawsze zechce się z nimi zgodzić.