"Henryk von Ofterdingen" to jedna z najważniejszych powieści romantyzmu niemieckiego. W dialogach na temat natury, historii i poezji, jakie prowadzą główne postacie utworu, zawarł autor swoją koncepcję życia i sztuki. Dochodzenie głównego bohatera, Henryka, do doskonałości poetyckiej – najważniejszego zadania jego ziemskiej egzystencji, dokonuje się dzięki poznaniu i mistycznemu przeżyciu przyrody, historii i miłości.
Powieść napisaną melodyjnym językiem pełnym żaru i rytmiczności czyta się jak piękną baśń.
[Ossolineum, 2003]