Opinia na temat książki HellPunk

Asia (prawie pełnoletnia) musi radzić sobie sama, bo jej tata trafił do więzienia a chora mama zniknęła. W ciągu tygodnia pracuje w szklarni a w weekendy sprząta. A jeszcze się uczy. W szkole, gdzie też nie ma lekko (delikatnie mówiąc). Radzi sobie jak może. Pomocą służy jej Andy, wnuk sąsiadki.

Olivier to syn bogatych, szanowanych i znanych osób. Ma za sobą pobyt w ośrodku wychowawczym. Jego relacje z rodzicami pozostawiają wiele do życzenia. Toksyczna, apodyktyczna, skupiona na sobie matka i ojciec, który kiedyś był bardziej kumplem a teraz... jest praktycznie nieobecny.

Chłopak w oryginalny sposób opowiada o tym wszystkim, anonimowo dzieli się swoimi przeżyciami (HellPunk).

" Każdy ma w głowie swoje demony. I każdy radzi sobie z nimi na swój sposób."(str. 132)

Oboje, choć młodzi, doświadczeni przez życie. Skrzywdzeni (świadomie bardziej lub mniej) przez dorosłych. Ponoszący tego konsekwencje. Szukający bliskości drugiej osoby. Takiej prawdziwej, a nie tylko na pokaz. Czy ją znajdą?

Ich drogi skrzyżowały się pewnego dnia.

...

Niezwykle trudne tematy podejmuje autorka w tej książce. Nie będę ich wymieniać.

Krok po kroku poznajemy głównych bohaterów, ale też tych drugoplanowych, wsród których są pozytywne ale też negatywne osoby.

Interesująca jest ewolucja relacji i uczuć Asi i Olka. Ale i tu nie było różowo...Oj, nie było...

Nie da się tej opowieści tylko "przeczytać".

Nie ma takiej opcji. Nie o wszystkich poruszanych tu problemach wspomniałam. Celowo.

... Wszystkie możliwe emocje wywoływała u mnie lektura. Przejść nad nią do porządku dziennego się nie da. Uwierzcie. A jak nie, to sami sprawdźcie. Tylko potem nie mówcie, że nie ostrzegałam.

Nowa, inna odsłona autorki. Jak dla mnie rewelacyjna. Dziękuję.