Grzeszna Madonna

 To może być jedna z lepiej przygotowanych biografii artystki, choć trudno mi dziś z całą pewnością to stwierdzić, gdyż kolejne książki na jej temat oczekują na przeczytanie. Mimo, iż autorka przyznaje się do fascynacji Madonną, to treść jej książki nie jest apoteozą Madonny, a rzetelnym opisem dokonań kobiety jako człowieka, z jej wadami i zaletami. Pokazana nieco od strony prywatnej, ale głównie jako diwa estrady, konsekwentna w poczynaniach, tak prywatnie, jak i na scenie.
 Lucy O'Brien mówi o wszelkich inspiracjach, z których Madonna czerpała i przekładała na swój język, budując mocne rusztowanie dla swego charakteru oraz dające wyraz dla rozwoju artystycznego. Pedantyczna i wręcz masochistyczna w pracy nad sobą, szczególnie w dziedzinie tańca, silna osobowość nastawiona na wybicie się z tłumu, zaistnienia w świadomości innych jako ikony swoich czasów.
 
 Autorka biografii chcąc zapewnić obiektywizm w przedstawianiu tak charyzmatycznej postaci, bazując na rozmowach i zdaniu tych, którzy poznali Madonnę, przytacza cały czas cytaty z wypowiedzi biorących się z ust tak zwolenników, jak i przeciwników artystki. Swój głos zabierają tu i szkolni znajomi, którzy nie mogli uwierzyć, że TA dziewczyna zaczyna wydawać płyty i współpracownicy, którzy wierzą w jej ambicje, pomimo braku jakiegoś fenomenalnego talentu muzycznego, jak i wiele innych osób, które miały z nią kiedykolwiek dłuższy kontakt. To nadaje całości dość wiarygodnego trójwymiarowego obrazu postaci, a...