Książka stanowi zapis wieloletnich poszukiwań śladów Witolda Gombrowicza w Argentynie, gdzie pisarz znalazł się w 1939 roku jako uczestnik inauguracyjnego rejsu statku "Chrobry" z Gdyni do Buenos Aires. W związku z wybuchem wojny planowany na kilka miesięcy pobyt na drugim kontynencie przedłużył się o dwadzieścia cztery lata, aż do roku 1969. Okres ten był dla pisarza bardzo trudny, a równocześnie niezwykle barwny i ciekawy. Był czasem wolności za cenę nieprawdopodobnego ubóstwa, ale też czasem bogatego życia towarzyskiego oraz walki o najwyższe miejsce w literaturze.