Niewielu osobom jest dane przekroczyć progi tradycyjnych japońskich herbaciarni, skrytych za ozdobnymi zasłonami. W rezultacie narosło wiele błędnych opinii na temat roli dam do towarzystwa, popularnie nazywanych gejszami, które tam pracują. Gejsze są historycznie związane ze starożytną japońską stolicą Kioto, gdzie odwieczne formy ich szkolenia kultywuje się do dzisiaj. Gejsze wywodzące się z Kioto nazywane są maiko (gejsza - praktykantka, dosłowne, poetyckie tłumaczenie zawarte jest w książce) podczas okresu szkolenia i geiko (gejsza - profesjonalistka, choć słowo to w wolnym tłumaczeniu oznacza "kobietę sztuki"), kiedy osiągną wymagany poziom umiejętności artystycznych. Książka opisuje każdy aspekt życia tych wyjątkowych kobiet: poczynając od ich wyrafinowanego stroju, fryzury i makijażu, poprzez ceremonie i rytuały oraz doskonalenie artystycznych umiejętności, aż po relacje z mężczyznami i światem zewnętrznym.