Gaudi

We współczesnych tekstach Gaudi paradoksalnie opisywany jest jednocześnie jako zniewieściały dandys (który każe swemu bratu rozbić jego nowe buty), rygorystyczny wegetarianin i gorliwy katolik (mozaika na słynnej łukowatej ławce w Parku Guell została zaprojektowana jako swego rodzaju modlitwa do Dziewicy), rewolucjonista i patriota (zatrzymany podczas prokatalońskich zamieszek w 1873), do głębi ortodoksyjny innowator (członek Sant Llucs, ultrakonserwatywnej organizacji, która wypowiedziała wojnę dekadencji fin-de-siecle'u, zakazując rysowania z natury aktów kobiecych) i jako eremita, który wybrał celibat, gdy odrzuciła go kobieta, którą kochał.