Opinia na temat książki Fałszywy świadek

Czytałam równolegle dwie powieści. W obu moja psychika została zmalteretowana tematem pandemii. Za dużo, za często przywoływane były maseczki, szczepienia, testowania itp. Nie tego oczekiwałam po powieściach należących do gatunku thrillera / kryminału i z tego powodu znacznie obniżam ocenę. Obie opinie zaczynam właśnie od tych słów.

Historia, która ma konsekwencje w 2021 roku ma swoje źródło w roku 1998. Wtedy to czternastoletnia Callie jest opiekunką Trevora, syna Lindy i Buddego Waleski.
W teraźniejszości Leight Collier podejmuje się obrony Andrew Tenant'a, nad którym ciążą zarzuty o porwanie, brutalne pobicie oraz gwałt.

Autorka sprawnie wykreowała rysy psychologiczne postaci. Obarczyła ich ciężkimi schorzeniami, nałogami, obsesjami, które systematycznie rujnowały ich życie. Żeby jeszcze bohaterowie co chwilę nie poprawiali maseczek, nie zasysali ich, nie drapali się po nich byliby do bólu przekonujący i wzbudzający współczucie. Pisząc tą powieść w 2020 roku autorka zabawiała się w futurystkę wróżąc jak będą wyglądały kwestie społeczne dotyczące głównie przebiegu pandemii i obostrzeń z nią związanych. Według mnie był to poroniony pomysł, który popsuł całą powieść. Szkoda, bo fabuła była wciągająca i porywająca, a intryga zagmatwana.

Finału można było się domyślić, ale i tak sam jego przebieg mnie zaskoczył. Jedynym zgrzytem była niewiarygodna postawa matki Andrew.