Ex libris: Wyznania czytelnika

W chwili, gdy na trzeciej stronie przeczytałam: "Tymczasem nasze książki, nawet te wydrukowane na długo zanim się urodziliśmy, pozostały wiecznie młode. Odnotowały upływ rzeczywistego czasu, a że przypominały nam o wszystkich sytuacjach, w których były czytane i odczytywane ponownie, odbijały się w nich także poprzednie dziesięciolecia." wiedziałam, że pokocham tę książkę. I nie pomyliłam się:) Eseje są pisane uroczym stylem, mieszanką dowcipu i erudycji. Spora dawka wiedzy, duża dawka humoru, wielki procent odnajdywania samego siebie - miłośnika książek aż do bólu:) Autorka ma autentycznego "szmyrgla" na punkcie nie tylko lektury, ale przede wszystkim języka. Nie do końca mogę się z nią utożsamiać, bo to "wariatka":), która pisze listy do autorów książek, w których znalazła pięć literówek, która uważa, że mówienie "pisarz" czy "autor" jest dla niej, jako dla kobiety, obraźliwe, która tym bardziej kocha książkę im bardziej jest ona zniszczona, wygnieciona, poplamiona, bo to świadczy o tym, że ktoś ją bardzo kocha. Ja uważam, że jak ktoś kocha książkę, to o nią dba i uważa, żeby kromka z masłem na nią nie spadała, ale to nie przeszkadza mi kochać książki Anne Fadiman. http://zielonowglowie.blogspot.com/

Pozycja obowiązkowa dla wszystkich fanów literatury, książek. Dla tych którzy czytają wszystko i wszędzie, a książki darzą niezwykłą czułością.

To metaksiążka - czyli książka o czytaniu książek. Aż gęsta od cytatów z innych autorów, pełna dziwnych, zapomnianych słów i pojęć, ale też anegdot o znanych i nieznanych pisarzach, muzykach, podróżnikach i politykach, dla których książki były czymś niesłychanie ważnym. Bibliofile zdają się tu być jakby innym gatunkiem ludzkim, który ceni coś, co dla wielu innych jest nie tylko nieznane ale i wręcz niepojęte. Anne Fadiman ukazuje, jak wiele aspektów ma obcowanie z książką.

Poszczególne krótkie eseje autorki traktują kolejno: o "wybudzaniu z książki" dzieci (gdy jakaś młodego czytelnika pochłonie tak, że nie wie, gdzie się znajduje - niektórym to pozostaje na dłużej...), o losach osobistych bibliotek w związku małżeńskim, o wieloczłonowcach i innych dziwnych słowach, o Półce Specjalnej w prywatnej bibliotece i co ona może powiedzieć o swym właścicielu, o obchodzeniu się z książką (świętość czy towarzysz?), o kobiecości w wydaniu wiktoriańskim, o szmucpaginie, czyli gdzie w książce należy wpisywać dedykację, o "byciu TAM", czyli o czytaniu książek w miejscach o których traktują, o gender w literaturze (czyli każdejmu co mujej się należy), o potrzebie poprawiania błędów (w książkach, kartach dań, na szyldach), o piórach - czyli o tym czym się pisze, o czytaniu jako digestifie, o plagiacie jako takim (autorka w tym rozdziale, pełnym przypisów, dowcipnie podaje odnośniki do wszelkich cytowań, włącznie z datą zasłyszenia, nawet jeśli myśl nie została opublikowana, lecz ty...

Obowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika literatury. Autorka w kilkunastu esejach opowiada o doświadczeniach czytelniczych swojej rodziny i własnych. To perełki skrzące się humorem, gdzie w każdym zdaniu widać miłość do książek, i to nie tylko do tych z górnej półki - można wszak być autorytetem z zakresu dziejów imperium brytyjskiego a równocześnie wielbicielem przygód najsłynniejszego agenta Jej Królewskiej Mości. Serdecznie polecam!!!

Wydaje się byc interesująca! Znalazłam ją dzięki wątkowi blackmoth Tydzień w książce :) Dzięki :) http://nakanapie.pl/forum/ksiazki/2305/tydzien-w-ksiazce

Cudo! jedna z najpiękniejszych książek o książkach!