/o-1264127/n/empatia-a-rozwoj-psychospoleczny-mlodziezy)
W ostatnich latach możemy zauważyć tendencję do interdyscyplinarnego ujmowania zjawiska relacji międzyludzkich, jego funkcjonoŞwania i możliwości ewentualnego polepszenia stosunków społecznych.
Wymienione aspekty badań wywołały również szerokie zainteresowanie ze strony psychologów. Wśród psychologicznych mechanizmów społecznych, na uwagę zasługuje empatia. Panuje powszechne przekonanie o konstruktywnym wpływie owego zjawiska na kształtowanie się relacji między ludźmi. Można przypuszczać, że jednym z powodów wrastającego zainteresowania empatią, jest jej szeroki wachlarz funkcji adaptacyjnych. (Goleman 1997, Gulin 1996).
Pojęcie empatii, jakim posługujemy się dzisiaj, wywodzi się z niemieckiego terminu Einfuhlung, który wykorzystywali w swoich analizach fenomenologicznych tacy autorzy jak: R. Ingarden, E. Husserl, M. Scheller, czy E. Stein.
Po raz pierwszy słowo Einfuhlung zostało użyte przez Roberta Vichera w 1873 roku, w dyskusji dotyczącej psychologii estetyki oraz percepcji formy dzieła sztuki. W dyskusji tej, Vicher zwrócił uwagę na możliwość projektowania przez odbiorcę dzieła sztuki swojego "ja" na obiekt doznań estetycznych (Gulin 1996).Teoria poznania dała zatem impuls do ujmowania empatii na gruncie psychologicznym.
Ze Wstępu
Wymienione aspekty badań wywołały również szerokie zainteresowanie ze strony psychologów. Wśród psychologicznych mechanizmów społecznych, na uwagę zasługuje empatia. Panuje powszechne przekonanie o konstruktywnym wpływie owego zjawiska na kształtowanie się relacji między ludźmi. Można przypuszczać, że jednym z powodów wrastającego zainteresowania empatią, jest jej szeroki wachlarz funkcji adaptacyjnych. (Goleman 1997, Gulin 1996).
Pojęcie empatii, jakim posługujemy się dzisiaj, wywodzi się z niemieckiego terminu Einfuhlung, który wykorzystywali w swoich analizach fenomenologicznych tacy autorzy jak: R. Ingarden, E. Husserl, M. Scheller, czy E. Stein.
Po raz pierwszy słowo Einfuhlung zostało użyte przez Roberta Vichera w 1873 roku, w dyskusji dotyczącej psychologii estetyki oraz percepcji formy dzieła sztuki. W dyskusji tej, Vicher zwrócił uwagę na możliwość projektowania przez odbiorcę dzieła sztuki swojego "ja" na obiekt doznań estetycznych (Gulin 1996).Teoria poznania dała zatem impuls do ujmowania empatii na gruncie psychologicznym.
Ze Wstępu
