Eiger wyśniony

"Kiedy dwieście lat temu w Alpach wynaleziono wspinaczkę wysokogórską, był to zadziwiająco prosty sport: należało wyszukać górę, im wyższą, tym lepszą, i starać się wejść na jej szczyt".

"Eiger wyśniony" to zbiór opowiadań o tematyce wysokogórskiej i ogólnie wspinaczkowej. Nie ma w nich napięcia, które towarzyszyło mi, kiedy czytałam "Wszystko za Everest", bo i tematyka tych opowieści jest raczej lekka i przyjemna. Czyta się je bardzo dobrze, podoba mi się poczucie humoru Krakauera i przytaczane przez niego anegdoty związane z tematem danego opowiadania.

"[...] miejscowym wspinaczom nie brakuje inwencji, co znajduje odzwierciedlenie w takich nazwach, jak Killer Death Fang Falls (Zabójcze kły mordercy), Deo Gratias (Bogu dzięki), Never Again (Nigdy więcej), Necromancer (Nekromanta), Thrash & Bash (Balanga) [...], No Way Jose (Nie ma mowy Jose), Dire Straits (Poważne tarapaty), Marginal Desperation (Marginalna deseracja). Sporo nazw, które nie nadają się do druku, ma bezpośredni związek z różnymi częściami ciała, funkcjami fizjologicznymi i fiksacjami seksualnymi typowymi dla nastolatków, co świadczy o niedorozwoju umysłowym większości wspinaczy chodzących po lodzie".

Książkę polecam, jednak raczej nie nastawiajcie się na powtórkę z "Wszystko za Everest", bo się srogo rozczarujecie. Mnie się podobała różnorodność, dzięki której dowiedziałam się o wielu nowych rzeczach oraz duża ilość ciekawostek, bo takie sztuczki działają na mnie od dziecka. Zdjęcia ...

Zostało mi kilkanaście stron i myślę sobie „tylko nie to”! Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta lektura. Tak bardzo, iż nie chcę, żeby się kończyła… Więcej napiszę w recenzji.