Eichmann. Jego życie i zbrodnie

Do ujęcia go w Argentynie przez agentów Mossadu w 1960 roku i procesu w Jerozolimie o Adolfie Eichmannie wiedziano niewiele, choć był jednym z najważniejszych urzędników nazistowskich realizujących program ludobójstwa europejskich Żydów — zorganizował transport ponad dwóch milionów Żydów do obozu Auschwitz-Birkenau i innych ośrodków zagłady.

Proces ten władze Izraela uznały za możliwość informowania społeczności międzynarodowej o programie „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej” oraz wykazania konieczności istnienia państwa żydowskiego. W tym okresie jednak mechanizm aparatu państwowego III Rzeszy nie był w pełni poznany, oskarżyciele więc starali się wykazać, że Eichmann odpowiadał za wszystkie aspekty ludobójstwa. Ponieważ wielokrotnie kłamał, odrzucano jego twierdzenia, nawet gdy mówił prawdę. W następstwie procesu i późniejszych publikacji powstał mylący obraz człowieka kierującego ludobójstwem jak dyrektor korporacji.

Ta przełomowa analiza historyczna jest pierwszą biografią Eichmanna ukazującą się od czterdziestu lat. Cesarani dowodzi, że wyobrażenie Eichmanna jako sfrustrowanego nieudacznika, który wybrał karierę w SS, gdyż nienawidził społeczeństwa, jest całkowicie błędne.
Wykorzystując ujawnione niedawno dokumenty, Cesarani przedstawia przebieg kariery Eichmanna — specjalisty od spraw żydowskich w nazistowskiej bezpiece. Ukazuje, jak czystki etniczne prowadzone w Polsce w latach 1939–1940 umożliwiły przejście od polityki przymusowej emigracji Żydów do programu eksterminacji w ośrodkach zagłady. Cesarani twierdzi przy tym, że Eichmann nie był „urodzonym ludobójcą”, lecz postanowił organizować ludobójstwo. Aby poprzeć to przekonanie, dokładnie analizuje okres, kiedy Eichmann uczył się, jak ten program realizować.
Książka ta jest nie tylko wyczerpującą biografią jednego z najważniejszych przywódców nazistowskich, lecz również fascynującą analizą ewolucji zbrodniczego fanatyka.