Książka przedstawia kwestię uruchamiania liceów pedagogicznych i innych form systemu kształcenia nauczycieli szkół podstawowych w okresie po II wojnie światowej. Podejmuje problematykę koncepcji kształcenia nauczycieli, sformułowanych przez rząd polski, partie polityczne i organizacje nauczycielskie, oraz omawia narastającą ideologizację szkolnictwa, w tym egzaminów dojrzałości, a także rolę i znaczenie ćwiczeń oraz praktyk pedagogicznych w procesie nauczania.