Opinia na temat książki Dziwna Sally Diamond

Dziwna książka wywołująca dziwne wrażenie.
Sally Diamond jest aspołeczna. Jej umysł wyparł wydarzenia z dzieciństwa, ale przebyte traumy doprowadziły do tego, że zamknęła się w sobie, jest niezaradna życiowo, nie nawiązuje kontaktów z ludźmi. Unika wchodzenia w relacje do tego stopnia, że udaje głuchą. Nie rozumie norm społecznych dlatego, gdy ojciec powiedział, żeby po jego śmierci wyrzuciła go na śmietnik, to traktuje te słowa dosłownie. Jej zachowanie przykuwa uwagę mediów.

Jest to thriller psychologiczny, który bazuje na dziwności Sally. Początkowo intrygowało mnie jej spojrzenie na świat, ale z biegiem fabuły robiło się coraz dziwniej. Sally przeszła traumę, gdy była małym dzieckiem, ale obecnie ma ponad czterdzieści lat. Przez długi czas nie udało się jej przystosować do otaczającego świata, nie ma grama taktu, nie wie, co wypada powiedzieć, co nie. Przez lata udawała głuchą, a obecnie, jak za dotknięciem czarodziejskie różdżki postanowiła paplać o wszystkim. Pod koniec książki uspołeczniła się na tyle, że wie, co należy zrobić z choćby z odziedziczonymi pieniędzmi. W jednym zdaniu twierdzi, że kogoś kocha, a w następnym temu zaprzecza.

Warstwa psychologiczna by nie istniała, gdyby nie historia związana z dzieciństwem Sally. Znajduje się w fabule kilka większych i mniejszych tajemnic, ale ujawniane są systematycznie, bez większych zawirowań i zaskoczeń. Na finał zabrakło plot twistu. Sekrety wypływają, ale są zatopione w mało istotnych wątkach obyczajowych, przez co ciekawe zdarzenia toną w czynnościach życia codziennego, a historia momentami nuży. Finał rozczarował przewidywalnością.

Powieść nie jest zła, ale mnie nie porwała.