Dziewczyna z głębi oceanu

historia o dziewczynce, która chciała uciec od życia, lecz spotkała ją.
inną od siebie, wyjątkową, która i ją pokochała...

Lecz jak pogodzić życie na ziemi z tym wodnym?

jak przyznać się do miłości dziewczyny? jak się przyznać do bycia lesbijką?

Morgan chce uciec z miasteczka, w którym żyje. Wzrok wbija w datę ukończenia liceum, a do tego czasu próbuje pozostać transparentna. Nie ma w zwyczaju wyrażać swojej opinii, nie mówi o marzeniach oraz planach na przyszłość, nie zdradza, co siedzi w jej sercu. Ma grupę przyjaciółek, które są jej bliskie oraz rodzinę, która po życiowych zawirowaniach próbuje odnaleźć równowagę, ale zawsze jest krok za nimi. Obserwuje i próbuje się dopasować. Nie chce bowiem zdradzić się z tym, co ją boli, o czym marzy i co czuje. A przede wszystkim nie chce zdradzić się z tym, że pragnie całować piękną dziewczynę, która pojawiła się z... morza.

„Czasami trzeba do życia wpuścić trochę chaosu. Dzięki temu spotykają nas dobre rzeczy.“

Molly Knox Ostertag kolejny raz z czułością opowiada o niedopasowaniu oraz odnajdywaniu przestrzeni do bycia sobą. Kolejny raz sięga po magię, by ubarwić fabułę. Tym razem jednak staranniej niż w Wiedźmagu zaznacza bohaterów drugoplanowych, więcej uwagi poświęca też uczuciom oraz relacjom, nie akcji. Możliwe więc, że to „Dziewczyna z głębi oceanu“ jest tekstem lepszym, bardziej moim (choć dalej jestem team Wichboy, nie pytajcie dlaczego).

przekł. Kaja Makowska

Macie ochotę na powieść graficzną tak uroczą, że Wasze serducho roztopi się niczym bałwanek Olaf w Krainie Lodu? Jeśli tak, “Dziewczyna z głębi oceanu” koniecznie musi znaleźć się w Waszej biblioteczce!

To nie tylko ważna historia o coming oucie (tym planowanym i tym nieplanowanym). To też powieść o problemach rodzinnych, wielkich marzeniach oraz… ekologii. O tym, jak bezmyślne ludzkie działania mogą zniszczyć naturalne środowisko wielu gatunków roślin i zwierząt. O tym, że czasem trzeba się poświęcić w imię wyższej sprawy i że czasami zmiana planów to nic złego. I o miłości - wyjątkowej, niespodziewanej, ale prawdziwej i… absolutnie przeuroczej!

No co mam Wam powiedzieć - KOCHAM tę historię i nieważne, który raz ją czytam - zawsze tak samo się zachwycam, rozczulam, wzruszam i przeżywam. To jedna z najbardziej wyjątkowych powieści graficznych, jakie miałam okazję czytać - najpierw w oryginale, a potem w doskonałym tłumaczeniu Kai Makowskiej.

Co do kreski i kolorów - wow. Po prostu WOW! Ilustracje są absolutnie PRZEPIĘKNE, a kolory tak bardzo pasują do klimatu całej historii, że całość jest dosłownie IDEALNA!

Jestem pewna, że pokochacie “Dziewczynę z głębi oceanu” całym sercem. Inaczej się po prostu nie da - nie wyobrażam sobie, że komukolwiek miałaby się nie spodobać. Moje serce skradła w stu procentach - nie tylko historia, ale także jej przesłanie i obie bohaterki. Morgan i Keltie to takie stuprocentowe słodziaki, którym od początku ...