Jakub Poznański (1890?1959), doktor chemii (specjalizował się w cukrownictwie), wraz z żoną i córką okres okupacji przetrwał zamknięty w łódzkim getcie. Od sierpnia 1944 roku cała rodzina ukrywała się w straszliwych warunkach na terenie getta. Przez cały ten czas Jakub Poznański prowadził zapiski w zeszytach (ocalało ich tylko sześć), gdzie sumiennie notował, w suchej kronikarskiej formie, zdarzenia i swoje obserwacje. Dzięki jego dziennikom ocalała dla potomnych relacja, która dziś ma wartość cennego dokumentu.