Dom na ruchomych piaskach

𖦹 Styczność z tym autorem już miałam przy książce, której tytułu lepiej nie będę pisała (serio, to nie jest istotne). I była ona... dziwna. Mimo to bardzo spodobał mi się styl autora, ten absurd i surrealizm (tzw. bizzaro). Jego książki są nieprzewidywalne, bo wydarzyć może się w nich DOSŁOWNIE wszystko.

𖦹 Ten tytuł przedstawia historię smutną, a za razem przerażającą. Autor kreuje świat, w którym dzieci wychowywane są przez nianię. Nie znają rodziców, ale wierzą, że w odpowiednim momencie przyjdą i zabiorą je ze sobą. Ich "dom" wyposażony jest w stół, który automatycznie podaje posiłki o wyznaczonych godzinach, a do szkoły przenoszą się poprzez "teleportację". Kobiety przypominają zwierzę - mają poroża i pazury - a dzieci przedstawiane są jak pasożyty. Z pewnością można doszukać się tu jakiś znaczeń, przekazu, ale ja nie będę się nad tym rozwodzić, to nie lekcja polskiego.

𖦹 Ciekawy jest też język, w którym słowa, które znamy, zapisane są w nieco inny sposób. Na początku trochę trudno mi się to czytało, ale później się przyzwyczaiłam.

𖦹 Podczas czytania momentami się nudziłam, a zakończenie mnie zawiodło, liczyłam na coś bardziej oryginalnego.