Trzeci tom klasycznego przewodnika po Dolomitach autorstwa Dariusza Tkaczyka opisuje pasmo Brenty. Po zachodniej stronie doliny Adygi z północy na południe rozciąga się mało rozczłonkowany łańcuch górski, przez który nie prowadzi ani jedna droga jezdna a jedynie kilka tras turystycznych. Dla świata Brentę odkryli w XIX w. Brytyjczycy z Alpine Club, a szczególnie w jej historii zapisał się Francis Fox Tuckett, który w roku 1871 wraz z innym znanym alpinistą Douglasem Freshfieldem i przewodnikiem Devoussou zdobył Cima Brenta (3151 m). W owym czasie uznawany był on za najwyższy szczyt Brenty, podczas gdy tak naprawdę najwyższym szczytem jest leżący dalej na południe Cima Tosa (3173 m).
Brenta to góry wspaniałe, nie pozostawiające nikogo obojętnym – pisze autor. I rzeczywiście – panoramiczne przejścia powinny zachwycić każdego, kto jest choć trochę wrażliwy na piękno. Warto przekonać się na własne oczy, szczególnie że trasy są dostępne dla przeciętnego tatrzańskiego turysty. Dajmy się zaczarować.